Bank of England maakt beleidsbocht compleet

Het Britse parlement ontving deze week Bank of England voorzitter Bailey, vicevoorzitster Lombardelli en raadsleden Greene en Taylor. In een hoorzitting voor de financiële commissie van het lagerhuis gaven ze duiding bij het jaarrapport van de centrale bank en liet de 4-koppige selectie in hun kaarten kijken voor de volgende maanden. Met uitzondering van Taylor gingen ze verder op het ingeslagen pad na de augustusvergadering.

Sinds augustus van vorig jaar opereert de Britse centrale bank op automatische piloot. Op kwartaalbasis stelde ze de beleidsrente met 25 basispunten neerwaarts bij, van 5.25% tot momenteel 4%. Hoewel er voor Bailey geen twijfel over bestaat dat de beleidsrente op termijn nog verder zal zakken, stelt hij wel het huidige tempo in vraag. Hij kijkt goedkeurend naar Britse geldmarkten die de boodschap begrepen hebben. Ze schatten de kans op bijkomende actie dit jaar in op amper 40%. De volgende renteknip met 25 bpn is pas volledig verdisconteerd aan het einde van het eerste kwartaal van volgend jaar.

Vicevoorzitster Lombardelli ging nog een stap verder. Ze denk dat het huidige restrictieve beleid al grenst aan een neutrale koers en schat de theoretische evenwichtsrente in aan de bovenkant van brede 2%-4% veronderstellingsvork van de BoE. Het liedje van de “old lady of threadneedle street” is bijna uitgezongen en daar heeft koppig hoge inflatie alles mee te maken. In augustus waarschuwde de centrale bank dat inflatie in september op 4% zou pieken. Lombardelli vreest dat inflatieniveaus tussen 3.5% en 4% de standaard zullen worden tot jaareinde. Stijgende energie- en voedselprijzen dreigen bovendien het verwachtingspatroon bij gezinnen en bedrijven te beïnvloeden, aldus raadslid Greene. Collega Taylor had als enige vooral oog voor neerwaartse groeirisico’s verbonden aan het te lang aanhouden van een te strakke beleidskoers, maar raakt met zijn visie meer en meer geïsoleerd. Begin augustus stelde hij zijn voorstel om de rente met 50 bpn te verlagen bij tot 25 bpn om aan een nipte 5-4 meerderheid te geraken.

Het absolute renteniveau is omwille de inflatiedynamiek geen steun voor het Britse pond. Vanuit relatief oogpunt schommelt het verschil tussen korte rentes in het VK en in Europa al een paar maanden tussen 180 en 190 basispunten. Langs Europese kant vereenzelvigt de markt zich met het aangekondigde status quo van de ECB. Het fiscale plaatje kwam hier al vaker aan bod als pijnpunt voor Britse activa. Minister van Financiën Reeves kondigde deze week de datum aan voor een nieuw duel met de markt. Op 26 november stelt ze de begroting van volgend jaar voor. Ze is op zoek naar een slordige £50 miljard zonder dat ze de zichzelf opgelegde fiscale discipline overboord kiepert of de belastingen opnieuw verhoogt, maar wel de gulle investeringsbeloftes nakomt. Een onmogelijke opdracht.