Een kleine, maar geen fundamentele Tsjechische reset
Tsjechische inflatiecijfers beëindigen gisteren op een nogal abrupte manier een gestage rentestijging. De laatste beweging hoger ving aan op 20 oktober en resulteerde in een toename met 22 tot net geen 30 basispunten. De korte(re) looptijden namen daarbij het voortouw. Het was de economische logica zelve: de economie boert goed, sterke loonstijgingen houden een belangrijke motor – private consumptie - draaiende en een minder strikt fiscaal beleid lonkt. Inflatie nestelde zich in oktober ondertussen boven de 2%-middelpunt doelstelling van de Tsjechische centrale bank (CNB). De CNB zweert al enkele maanden bij een stabiele beleidsrente op 3.5%, een niveau dat lichtjes op de economie (en uiteindelijk inflatie) weegt. De markt keek daarentegen al verder vooruit, naar zowaar de eerste renteverhogingen in 2026.
Een stevige terugval in de maandelijkse prijsdynamiek zorgt nu voor een kleine reset in het marktdenken. Tsjechische prijzen brokkelden vorige maand af met 0.3% op maandbasis. Dat duwde het jaarcijfer onverwacht lager tot 2.1%. Analisten mikten op een evenaring van oktober op 2.5%. De centrale bank zelf zag de afkoeling aankomen maar had 2.2% in de boeken staan. Tsjechische swaprentes verloren tot 7.5 basispunten aan het korte eind van de curve. De tweejaarsrente nadert ermee de opwaarts hellende trendlijn van 2025. De munt kreeg een tikje. EUR/CZK klom tot boven 24.2. In een breder perspectief handelt CZK wel nog steeds aan de sterkste niveaus van de afgelopen twee jaar.
De cijfers verdienen nuance. De maandelijkse prijsval komt bijvoorbeeld na een sterker dan verwachte stijging in oktober. Ze is bovendien gedragen door volatiele componenten die in principe weinig zeggen over de werkelijke toestand. Voedsel is met een maand-op-maandkrimp van 0.8% de koploper. Op de tweede plaats staat energie (-0.3%). De maatstaf die van beide abstractie maakt (kerninflatie) koelde af van 3.2% tot 3%, de bovengrens van de 2% +/-1 ppt tolerantieband. Een andere, in het bijzonder voor de CNB belangrijke graadmeter is diensteninflatie. De 4.6% j/j (0.1% m/m) is een evenaring van oktober en blijft ruim boven de pre-pandemische normen. Het is een direct gevolg van de kwieke loongroei. Vorig kwartaal zag werkend Tsjechië zijn arbeidsinkomen met 7.1% j/j toenemen, ruim compenserend voor inflatie, dus. Het verklaart de kracht van de private consumptie als economische motor.
We verwachten begin volgend jaar een tijdelijke terugval van inflatie tot of zelfs beneden 2%, maar de aanjager - de afschaffing van een energietaks - is niet structureel. De sleutel ligt bij de hierboven vermelde loondynamiek. Het is een van de grootste bezorgdheden van de centrale bank, samen met de daaraan gerelateerde verhitte vastgoedmarkt. De huidige loongroei wakkert het inflatievuur in de dienstensector aan en bemoeilijkt (verhindert, misschien) de volgehouden terugkeer naar de algemene 2%-doelstelling. Pas bij een tempo beneden <5% ebt het pro-inflatoir karakter ervan weg. Maar dat zien we maar ten vroegste in 2027-2028 gebeuren. Ondertussen zit er voor de CNB weinig anders op dan een lange periode aan de zijlijn. De geldmarkt laat ondanks de beweging gisteren het idee van een eerste renteverhoging diep in 2026 niet helemaal los.
Tsjechische tweejaarswaprente nadert opwaarts trendlijn
