En de lange rentes ...
... die marcheerden voort
De langetermijnrentes zitten opnieuw in de lift. Het is een globale beweging die voortspruit vanuit dezelfde fiscaal-geïnspireerde motieven, en net daarin schuilt de kracht. Japan stak begin vorige week het vuur aan de lont. Het land zit in de laatste rechte lijn richting verkiezingen van het Hogerhuis. De inzet is hoog sinds de regering onder premier Ishiba haar meerderheid in oktober vorig jaar verloor. Investeerders vrezen voor het zoveelste rondje fiscale stimulus om de tanende populariteit van Ishiba op te krikken. Het thema blijft sluimeren aan de start van de nieuwe week. De tienjaarsrente (1.57%, +5 bpn) noteert op een zucht van een nieuwe 17-jarige top. De 30-jarige Japanse rente trekt bijna 11 basispunten hoger. Aan 3.17% is het record van 3.2% binnen handbereik.
In het Verenigd Koninkrijk ontstond een kleine twee weken geleden onduidelijkheid over de positie van Reeves als minister van Financiën. Reeves houdt vast aan de zichzelf opgelegde begrotingsregels die als een soort disciplinaire zweep in moeilijke budgettaire tijden dienen. Maar haar baas, premier Starmer, voelt de hete adem van de uitersten binnen zijn Labour-partij. Toen hij onvoldoende zijn steun voor Reeves in een vragenuurtje uitsprak, vreesde de markt voor een ruil met een meer meegaande opvolger. De gevolgen waren zichtbaar op het lange eind van de curve: de dertigjarige looptijd handelt sindsdien vlot 20 bpn hoger met de 27-jarige top van 5.66% op nog ongeveer evenveel bpn verwijderd.
De Amerikaanse variant heeft de symbolische kaap van 5% opnieuw in het vizier. Trump haalde met de ondertekening van de Big Beautiful Bill een belangrijke binnenlandse slag thuis. Het kostenplaatje bedraagt een slordige $3000 miljard over het komende decennium. Dat komt bovenop de al verwachte begrotingstekorten van makkelijk 5% over diezelfde periode. Dit is van een grootteorde die je normaal enkel ziet in tijden van oorlog en/of economische crisis. Onhoudbaar, dus.
We eindigen in Europa. Daar maakte de bocht van de Duitse kanselier Merz begin maart een definitief einde aan de budgettaire orthodoxie in voege sinds de crisis van 2008. Vandaag staan de massale uitgaven voor defensie en infrastructuur in de schijnwerpers. Maar kosten rond de vergrijzing, klimaat en het aanpakken van (het gebrek aan) competitiviteit eisen binnenkort ook hun plaats op. De Duitse dertigjarige rente staat op het punt van een technische breuk voorbij de top van 3.26% gezet in oktober 2023 en getest in maart 2025. Zo’n breuk effent had pad richting 3.63% (76.4% herstel op de daling van 2008-2020). In de Europese swapmarkt zette dezelfde looptijd eind vorige week nog maar een nieuwe recente top op 2.85%. De cyclische piek ligt op 3.27% (oktober 2023).
Japanse dertigjarige rente (weekgrafiek) nadert record
