ECB geeft tegengas

Na het nieuwjaarsreces worden ook de tenoren van de ECB en de Fed opnieuw vocaal. Naast wat ze zeggen is het ministens even interessant te zien hoe de markt hun boodschap oppikt. Wat de ECB betreft namen gisteren drie invloedrijke figuren het woord: Spaans ECB vicevoorzitter de Guindos, Bank of Spain voorzitter De Cos en Isabel Schnabel, lid van de raad van bestuur van de ECB. De eerste twee maakten een ietwat voorzichtige analyse. Ze namen akte van de versnelde inflatie-afkoeling eind vorig jaar, maar gaven aan dat dit proces in 2024 zal vertragen. Vooral de Guindos was eerder negatief over de recente/actuele groei en sloot een technische recessie (twee kwartalen van negatieve groei) niet uit. De markt reageerde nauwelijks. Dat is opvallend. Een maand geleden hadden dit soort uitspraken de speculatie op versnelde versoepeling aangevuurd en de rentes een aantal basispunten lager gestuurd. Later op de dag legde Isabel Schnabel andere accenten. Zij stelde formeel dat het nog te vroeg is om nu al het debat over renteverlagingen te starten. Daarvoor is bijkomend bewijs nodig dat het desinflatieproces zich doorzet en dat de inflatie blijvend naar de 2% doelstelling terugkeert. In dit verband wees ze er ook op dat de monetaire condities door de rentedaling de voorbije maanden al opnieuw aanzienlijk versoepelden. Ook Schnabel kon niet anders dan vaststellen dat de Europese economie niet echt floreert, maar zag wel tekenen van uitbodeming.

In tegenstelling tot de commentaren van haar Spaanse collega’s gingen de Europese rentes wel een aantal basispunten hoger na de commentaren van Schnabel. Toegegeven, het is een traag proces, maar de markten worden stilaan iets minder agressief in hun verwachtingen voor snelle en forse ECB renteverlaging. Eind vorig jaar verdisconteerde de markt een kans van 70% dat de ECB de rente al in maart zou (moeten) verlagen. Nu is dat nog ‘slechts’ 40%. Naar het einde van dit jaar werd op een bepaald ogenblik bijna 1.75%punt ECB renteverlaging ingeprijsd. Dat brokkelde ondertussen af tot iets tussen 1.25% en 1.50%. De markt pikt stilaan het signaal van de centrale banken op dat ze wel heel ver is vooruitgelopen op de ruimte die afkoelende inflatie de centrale bank(en) geeft om het beleid dit jaar te versoepelen.

Alles hangt uiteraard af van de data en in dat proces hebben de Amerikaanse cijfers en de verwachte (re)actie van de Fed een beslissende stem, ook voor de verwachtingen over het monetaire beleid buiten de VS. In dit verband krijgen we met de Amerikaanse CPI inflatie voor december vandaag opnieuw en cruciaal ijkpunt. De consensus verwacht 0.2% m/m en 3.2% j/j stijging voor de algemene inflatie (was 3.1% in nov). Voor de kerninflatie wordt 0.3% en 3.8% verwacht (was 4.0% in nov). Uitkijken of de Amerikaanse rentemarkt op een gelijkaardige manier reageert als de Europese gisteren. Gisteren gaf gouverneurs Williams van de NY-Fed, een belangrijke stem binnen het Fed beleidscomité, aan dat het rente waarschijnlijk voldoende hoog is, maar dat ze nog wel een tijd op het huidige niveau moet worden gehouden om zeker te zijn dat het desinflatieproces op koers blijft.