Turkse centrale bank verlaagt rente voor een laatste keer
Lira nadert opnieuw historische dieptepunt tegen euro
Het is altijd even aanpassen bij het lezen van het communiqué na de rentebeslissing van de Turkse centrale bank (CBRT), vergeleken met de verhaallijn van andere centrale bankiers. De CBRT verlaagde gisteren zoals verwacht de beleidsrente van 10.5% tot 9.0%. De Bank geeft aan dat dit het einde betekent van de neerwaartse rentecyclus die startte in augustus toen de beleidsrente nog 14% bedroeg. De renteverlaging is alvast niet ingegeven door een daling van de inflatie. Die steeg ondertussen onverminderd voort tot 85.51% voor de algemene inflatie en 70.45% voor de kerninflatie. De reële rente is daardoor tot een historisch dieptepunt gevallen. Door de versoepelingscyclus geeft de CBRT toe aan de vraag van de regering Erdogan om de rente te verlagen naar ‘single digit’ niveau. De Turkse president houdt nog steeds vast aan de visie dat een hogere rente de inflatie niet afremt maar versnelt.
De CBRT zegt nog steeds om er op termijn naar te streven om de inflatie terug te brengen naar 5%. Opvallend is alvast dat het niveau van actuele inflatie zelfs niet wordt vermeld in perscommuniqué naar aanleiding van de rentebeslissing. De CBRT ziet nog steeds vooral externe factoren zoals hogere voedsel- en energieprijzen als de belangrijkste oorzaak voor de hoge inflatie. Daarnaast zegt de centrale bank dat het land vooral inzet op structurele factoren die de productie en tewerkstelling moeten ondersteunen. Het monetaire beleid moet bijdragen aan dit groei/aanbod-ondersteunend beleid door bijvoorbeeld blijvende steun te geven aan investeringen. De bank hoopt ook dat een herstel van het toerisme zal bijdrage tot een verbetering van de lopende rekening van de betalingsbalans. Dat moet de druk op de munt temperen. Inzake het CBRT beleid, zegt de bank dat ze zal blijven inzetten op alternatieve maatregelen die onder meer de ‘Liraization’ moeten versterken. In de praktijk gaat het hier om een complex geheel aan maatregelen die moeten voorkomen dat binnenlandse ingezetenen hun lira inruilen voor harde valuta om de ontwaarding van de munt te ontwijken.
Over de periode augustus tot midden november kon de lira de schade goed beperken, al verloor de Turkse munt recent opnieuw terrein (tegen de euro) waardoor het historisch dieptepunt opnieuw in het vizier komt. Ook de bewegingen tegenover de dollar waren recent opvallend beperkt. De alternatieve maatregelen van de regering om de Liraization te ondersteunen zijn dus blijkbaar niet helemaal zonder effect. Toch blijven de economische fundamenten van het land uiterst precair. De lage reële rente maakt de munt zeer onaantrekkelijk (voor externe) investeerders. Bovendien is het zeer de vraag of de combinatie van een stimulerend fiscaal en monetair beleid voor de verbetering van de externe positie (en dus ook van de deviezenreserves) kan zorgen waar de centrale bank op hoopt. Voorlopig is er weinig wat wijst dat de economische fundamenten voor de lira in de voorzienbare toekomst zullen verbeteren. Alternatieve, liquiditeitscontrolerende maatregelen en FX interventies (ondanks beperkte reserves) zullen nog een hele tijd centraal staan om de druk op de lira te temperen.