Britse Markten juichen verwacht aantreden van tandem Sunak-Hunt toe

Wat een verschil met iets meer dan vier weken geleden. Op 23 september begon een periode van extreme volatiliteit na de aankondiging van het ondertussen beruchte mini-budget van toenmalig Brits minister van Financiën Kwasi Kwarteng. Ondertussen lijkt de storm bekoeld. De rente op tweejarig Brits overheidspapier (3.43%) sloot gisteren op zo goed als exact het niveau van juist voor de aankondiging van het mini-budget. Zelfde verhaal voor de 30-j rente (slot 3.75%). Op de top van de financieel-politieke commotie eind september schreven we respectievelijk 4.72% (2-j) en 5.15% (30-j). Bovendien is rente in de VS en Europa ondertussen ook gestegen.

De laatste stap in de ‘return to normal’ kwam er gisteren toen duidelijk werd dat Boris Johnson en Penny Mordaunt geen tegenkandidaten zouden zijn voor Rishi Sunak. Geen verlengde strijd dus over wie de nieuwe Britse premier zou worden. Een van de eerste beslissingen die hij zal moeten nemen is of Jeremy Hunt aanblijft als minister van Financiën. Hij was na het ontslag van Kwasi Kwarteng al begonnen met de grote U-bocht terug richting fiscale orthodoxie. Voorlopig staat de aanstelling van Hunt nog in de voorwaardelijke wijs, maar de kaarten liggen goed. Volgende vraag is of Hunt klaar is een nieuw fiscaal voorstel volgende week maandag. Dat voorstel moet hoe dan ook een gebalanceerd evenwicht worden. Er blijft selectieve steun nodig om de Britse economie te helpen overleven ondanks de hoge energiekosten. In plaats van een voluntaristische groeistrategie zal de begroting toch vooral een afweging worden van uitgavenbeperkingen en belastingverhogingen (of niet doorvoeren van geplande belastingverlagingen). Sommige maatregelen treden waarschijnlijk wel pas in voege treden in de volgend legislatuur. Het is niet enkel politiek belangrijk dat de regering rond Halloween al komt met een geloofwaardig fiscaal alternatief. Volgende week donderdag houdt de Bank of England een reguliere beleidsvergadering. De fiscale plannen van de nieuwe regering en hun impact op vraag en de inflatie zijn ook essentiële input voor het (verwachte) inflatiepad van de BoE. Ook hier ziet de wereld er op enkele weken tijd volledig anders uit. Eind september ging de markt er nog vanuit dat de BoE de rente volgende week mogelijk met 1.5% zou moeten verhogen om tegengas te geven tegen het inflatoir groeibeleid van de regering. De piek in de beleidsrente volgend jaar werd toen mogelijk gezien nabij 6.25%. Een regelrecht ‘conflictmodel’ tussen de regering en de BoE. Nu gaat de markt uit van 75 bpn renteverhoging volgende week en een rentepiek van 5.0%. Anders geformuleerd, als er een geloofwaardig budget komt, hoeft de Bank of England de regering niet langer openlijk tegen te werken met een agressief monetair beleid. Sommige BoE leden (Broadbent vorige week) suggereerden zelfs al dat een verhoging van de rente tot 5% kon leiden tot een val van het bbp met de orde van grootte van 5.0%. Met andere worden, groei blijft mogelijk een belangrijke variabele in het BoE beleid. Die conclusie maakt ons, ondanks de terugkeer van de politieke rust op korte termijn, voorzichtig over het pond.