Powell verlaat “Team Temporary”
Versnelde afbouw obligatieaankopen brengt eerste renteverhoging dichterbij
Powell draagt het begrip “tijdelijke inflatie” ten grave. Tijdens de hoorzitting voor de Amerikaanse Senaat gaf de Fed-voorzitter toe dat de huidige en tegelijk historisch hoge prijsdruk zich veel breder verspreidde in de economie. Het risico op “aanhoudend hogere inflatie” is daardoor zeer hoog. Zo bedroeg de Amerikaanse CPI-inflatie in november maar liefst 6,2% j/j – een 30-jarig hoogtepunt en meer dan het driedubbele van de inflatiedoelstelling van de Fed. Volgens Powell is “tijdelijk” niet langer het juiste woord om de huidige ontwikkelingen te omschrijven. De markt trok die conclusie al een tijd geleden.
Powell’s vertrek uit “Team Temporary” komt met gevolgen voor het monetair beleid. Hij schaarde zich achter het groeiend aantal Fed-gouverneurs (Bostic, Bullard, Waller …) dat pleit voor een versnelde afbouw van de obligatieaankopen (tapering in het jargon). Dat proces startte in november a rato van $15 miljard per maand en zou aan dat tempo midden volgend jaar eindigen. Omwille van de verhoogde inflatierisico’s vindt Powell het gepast om die verwachte einddatum met enkele maanden te vervroegen. Wat dit vooral betekent is dat de centrale bank in dat geval de handen sneller vrij heeft om de rente een eerste keer te verhogen. In de veronderstelling dat de Fed in kw1 2022 de netto-aankopen stopzet, kan de Fed in theorie bij elk van de drie daaropvolgende kwartaalmeetings (incl. nieuwe vooruitzichten) de rente verhogen.
De markten gingen daar tot voor kort eigenlijk al vanuit. Dan kwam Omikron. De Covidvariant waarvan voorlopig nog niet zoveel geweten is in termen van besmettelijkheid, dodelijkheid of vaccinresistentie, zorgde voor een schokgolf. Amerikaanse geldmarkten vrezen voor economische gevolgen en schoven de verwachte timing van de eerste renteopstapjes voor zich uit. Powell blijft er voorlopig rustig onder. Omikron is een risico en nog geen onderdeel van het basisscenario, klinkt het. Hij maakt zich ook sterk dat de economische effecten ervan niet te vergelijken zullen zijn met maart vorig jaar. Die vrij agressieve houding verraste de markten een beetje. Die hoopte op een voorzichtigere aanpak van de Fed gegeven de toegenomen onzekerheid. De Amerikaanse rentecurve vervlakte stevig: rentes aan het korte eind spurtten meer dan 8 bpn hoger (2j.). Het lange eind vreest voor de lange(re)termijn effecten op de groei van die verwachte monetaire verstrakking én van de Covidmutant. Rentes tuimelden meer dan 6 bpn lager. De tienjaarsrente testte de neklijn rond 1,4% van de september-november dubbele top formatie. De dollar kampt met een dilemma: genieten van riante rentesteun aan het korte eind of vrezen voor een groei? Het patroon in EUR/USD was navenant. Het maakte een tuimelperte van de dagtop rond 1,138 tot 1,123 om uiteindelijk weer te herstellen tot 1,134. De combinatie bleef zo boven eerste steun van 1,129. Maar voor een echte verbetering van het technisch plaatje is minstens een terugkeer boven 1,153 vereist.