Italiaanse PM Conté dient vandaag zijn ontslag in
Reculer pour mieux sauter?
De politieke carrousel in Italië draait verder. Een tiental dagen geleden verloor de regering van PM Conte zijn meerderheid (in de Senaat) nadat Matteo Renzi zijn kleine maar noodzakelijke partij, Italia Viva, terugtrok uit de coalitie naar aanleiding van een discussie over het aanwenden van Europese middelen voor het Italiaanse herstel. Sindsdien is PM Conte op zoek naar een nieuwe meerderheid in de Senaat. Hij overleefde vorige week een vertrouwensstemming. Dit was echter een Pyrrusoverwinning. De Italia Viva partij onthield zich. Daardoor haalde PM Conte een gewone meerderheid maar hij heeft nog steeds geen absolute meerderheid die nodig is om belangrijke wetgeving/maatregelen door het Hoger Huis goedgekeurd te krijgen. De zoektocht naar een meerderheid bij onafhankelijken, centrumfiguren of aparte leden van de Italia Viva partij leverde tot nader bericht niets op. Conte zal zijn regering daarom vanmorgen waarschijnlijk vertellen dat hij zijn ontslag zal aanbieden aan President Mattarella. Die heeft verschillende opties.
Naar verwachting zal Mattarella Conte vragen om zijn poging verder te zetten om een nieuwe regering te vormen. Als Conte niet slaagt (nieuwe samenwerking tussen Renzi in Conte ligt ook op persoonlijk vlak niet zo gemakkelijk) kan iemand anders in het veld gestuurd worden. Mattarella kan ook aansturen op een regering van nationale eenheid. Als al deze opties zijn uitgeput komt men natuurlijk uit bij nieuwe verkiezingen. Die zijn op dit ogenblik nog niet onmiddellijk aan de orde, al was het maar omdat ze niet zo evident te organiseren zijn in de huidige coronacontext. Bovendien is bijvoorbeeld ook de 5SM binnen de coalitie niet onmiddellijk uit op verkiezingen gezien de slechte peilingen.
De markten reageerden tot op heden zeer ordelijk op de Italiaanse politieke crisis. De stijging van de Italiaanse kredietspread blijft beperkt. Dat kan zo blijven zolang het scenario van nieuwe verkiezingen niet echt concreet wordt. Hoofdzaak voor de markten is dat een Europa-sceptische regering vermeden wordt. Zolang dat het geval is, kan het engagement van de ECB om via haar flexibele aankopen van obligaties de monetaire condities voor heel de zone soepel te houden, een substantiële verhoging van de Italiaanse kredietspreads binnen de perken houden. Ook de prijsbeweging in de euro toonde tot nader bericht nauwelijks sporen van de Italiaanse crisis, een bijkomende indicatie dat de markt zich nog niet onmiddellijk voorbereidt op een onzeker verkiezingsscenario.