Turkse lira stijgt (tegen beter weten in?)
Nieuwe monetaire en economische wind of oude wijn in nieuwe zakken?
Nieuwe bazen, nieuwe wetten? Het is dé hamvraag in Turkije vandaag. Het hoofd van de centrale bank (Uysal) kreeg aan het begin van het weekend zijn C4 en de minister van Financiën (Albayrak) kondigde een dag later (vrijwillig?) zijn ontslag aan. Officieel krijgt Uysal de schuld voor de snel slinkende FX-reserves. De Turkse centrale bank probeert al maanden via wisselkoersinterventies de valversnelling van de lira – zonder succes – te vertragen. Het is een publiek geheim dat Uysal’s handen gebonden zijn om de beleidsrente (fors) te verhogen ondanks de uit de pan swingende inflatie. President Erdogan zweert bij hoog en bij laag dat hogere rentes tot nog hogere inflatie zullen leiden. De rentes moeten dus laag blijven om de economie te steunen; de crashende munt ten spijt. In de (economische) wereld is Erdogan geïsoleerd met die mening. Het ontslag van de Minister van Financiën is officieel nog niet aanvaard. Albayrak is Erdogan’s schoonzoon en mogelijke troonopvolger. Zijn adelbrieven en credibiliteit op het vlak van economisch beleid o(o)g(d)en bijzonder mager.
De Turkse lira is omwille van het onorthodoxe monetaire, economische en politieke beleid een structurele verzwakker. Dit jaar verloor de munt al meer dan de helft van haar waarde tegen de euro. Vandaag vecht TRY terug. EUR/TRY zakt van 10 richting 9.50. De markt hoopt dat Uysal’s opvolger, ex-minister van Financiën Agbal, snel en kordaat de beleidsrente zal verhogen. Mits stilzwijgende toestemming van Erdogan uiteraard. We vrezen voor de Turkse munt dat zo’n opluchtingsrally van korte duur zal zijn. De markt heeft alle vertrouwen in (de leiding van) het land verloren. Twee pionnen in het schaakspel veranderen zal de kentering niet inluiden.