G7: belofte maakt schuld
Beleggers zien nog geen licht aan het einde van de tunnel
De ministers van financiën en centraal bankiers van de 7 grote industrielanden (G7) pleegden gisteren overleg en beloofden “alles te doen wat nodig is” om een door de coronaviruspandemie geschokte wereldeconomie te stabiliseren. De toplui merken op dat de pandemie landen lam legt en verschillende bedrijfssectoren tot stilstand brengt. In het licht van een mogelijke recessie beloven ze dan ook gecoördineerde beleidsmaatregelen te nemen. De leiders verzekeren dat ze de "volledige macht" van hun regeringen inzetten om de volksgezondheidsmaatregelen te coördineren, het economisch vertrouwen te herstellen, de wereldwijde handel en investeringen te ondersteunen en onderzoek en ontwikkeling aan te moedigen om de coronacrisis het hoofd te bieden. Maar wanneer… Dat is de ‘million dollar question’.
Beleggers zien de bui immers hangen en vrezen een zelden geziene economische tsunami. Verschillende sectoren kennen moeilijke tijden. Denk bijvoorbeeld aan het toerisme, de luchtvaart, de horeca, de kleinhandel en ook de industrie die in toenemende mate hinder ondervinden van landen die achter slot en grendel zitten (verstoorde aanvoerketens), en een stokkende vraag. Dit zal vervolgens leiden tot een uitstel van investeringen. De vraag is dan nog maar in welke mate de kredietverlening in het gedrang komt, een aantal bedrijven hamstert alvast cash (bv. Boeing, AB InBev, …) . Beleggers hopen op serieuze gecoördineerde actie (!) en zijn niet gediend met algemeenheden en beloften. De markten waren tot dusver niet onder de indruk van centrale banken (denk aan de Fed) en de solo slim van sommige landen (o.a. Frankrijk, Italië en Nieuw-Zeeland). En beleggers zijn niet alleen, ook de autoriteiten maken zich steeds meer zorgen. Frans president Macron verklaarde de oorlog tegen het genadeloos virus. Ook Amerikaans president Trump verwittigde voor een recessie en vreest dat de economische halt tot de zomer zou aanslepen.
Markten nemen akte. De beurzen namen gisteren een bloedstollende duik. De Amerikaanse beurzen kelderden gemiddeld 12%, het grootste dagverlies sinds Black Monday in 1987! Europese beurzen kregen ook een klap en zetten de verliezen vanmorgen – na heel even de wonden te likken – onverminderd verder. De Amerikaanse en Europese rentes zijn opmerkelijk opwaarts georiënteerd. Amerikaanse rentes gaan vandaag 1 bp (2-j.) tot 9 bpn (30-j.) hoger, Duitse rentes 3 bpn (2-j.) tot 2 bpn (30-j.). Eisen beleggers nu ook voor het voorheen veilig geachte staatspapier een risicopremie?
Voor beleggers is het afwachten op een collectief, mondiaal antwoord i.p.v. een lappendeken aan individuele maatregelen. Wanneer autoriteiten gezamenlijk alles uit de kast halen, denken we dat dit de marktonzekerheid, als gevolg van ongecoördineerde acties, een beetje bedaren.