De corona-lockdowneconomie

Het startte als een lokaal probleem: een ongekende aandoening waaraan inwoners van de Chinese stad Wuhan leden. Stilaan verspreidde het virus zich in Wuhan en omstreken. Wat startte als een lokale epidemie mondde uit tot een pandemie. Terwijl in China het aantal nieuwe besmettingen drastisch daalt, gebeurt in vele andere landen (bv. in de VS en in Europa) net het tegenovergestelde. Landen reage(e)r(d)en met drastische maatregelen om het virus in te dijken en onder controle te krijgen.
In China trekt het (bedrijfs-)leven stilaan op gang in schril contrast met andere landen waar men aan de alarmbel trekt. Steeds meer landen verscherpen grenscontroles, leggen inreisverboden op en gaan zelfs volledig op slot. Enkele landen gaan nog verder (Spanje, Italië,…) en zetten het volledig land in quarantaine. De VS leek een tijdje immuun maar daar kwam snel verandering in. De nationale noodtoestand werd ook in de VS uitgeroepen waar New York – the city that never sleeps – volledig lam ligt nadat corona er 3 mensen het leven kostte.
Het coronavirus is een veelkoppige draak en veel meer dan slechts een gezondheidscrisis. De economische schade is aanzienlijk Het startte als aan aanbodschok – door verstoorde aanvoerketens waardoor bedrijven in productieproblemen kwamen – maar daar is een vraagschok bij gekomen omdat huishoudens/bedrijven investeringen en aankopen, enzovoort uitstellen. Bovendien valt de vraag naar vele diensten volledig weg (luchtvaart, toerisme, hotels, restaurants,…). En alsof dat nog niet genoeg was kwam er nog een derde schok bij: de gekelderde olieprijs. Overheden en centrale banken geven volle gas en rekken zich met een magere gereedschapskist nóg verder uit om de economische schok te dempen.
De eerste cijfers vanuit China illustreren alvast de economische schade van het coronavirus. De industriële productie kromp in januari en februari voor het eerst in 30 jaar. In die periode krompen kleinhandelsverkopen en industriële productie in vergelijking met een jaar eerder fors, met respectievelijk 20.5 (j/j) en 13.5% (j/j), pakken slechter dan wat economisten voorspelden (respectievelijk -4% en -3%). Ook bedrijfsinvesteringen kregen een forse klap (-24.5% vs. -2%). En dat dreigt slechts het tipje van de ijsberg te zijn. De coronacrisis dreigt veel sectoren in moeilijkheden te brengen en uit te monden tot een kredietcrisis. Beleggers maken vluchten naar veilige havens en doen risicovolle(re) instrumenten in sneltempo van de hand. Bedrijven staan onder druk door de vraag- en aanbodschok en doen beroep op hun volledige kredietlijnen of ze de cash nu onmiddellijk nodig hebben of niet. Zij zien de bui al hangen…
…En dat doen de markten ook. Ondanks menig monetaire stimuli – met name de bazooka van de Fed – zijn beleggers er niet gerust in en geloven ze dat de monetaire kaart uitgespeeld is. In Azië tuimelden de beurzen met verliezen tussen 4-5% vanmorgen. In Europa bedraagt de klap 6% tot 8%. Amerikaanse rentes nemen een duik en gaan 16bpn (2-j.) tot 12 bpn (30-j.) lager. De dollar verliest terrein door het verlies aan rentesteun maar in tijden van onzekerheid waar cash king is, geniet de dollar de voorkeur. EUR/USD zoekt een nieuw evenwicht in de EUR/USD 1.1050/1.1250 handelsband.