Markten hopen op hints van Powell over het tempo van de normalisatie...

De voorbije weken en maanden groeide de onzekerheid op de markten. Houdt het positieve groeiklimaat aan in 2019 of begint de monetaire verstrakking/verkrapping van de liquiditeit door de Fed stilaan zijn tol te eisen, zowel op de groei als op het gunstige klimaat voor risicovolle activa? Een volgende vraag in ditzelfde debat is of de Fed snel bereid is om dan het tempo van renteverhogingen te vertragen of zelfs een pauze in te bouwen indien de (groei)onrust op de markten aanhoudt. Vandaag geeft Fed-voorzitter Powell een speech (18.00 u onze tijd). Ongeveer drie weken voor de laatste Fed-vergadering van het jaar is een ideaal moment om de markt voor te bereiden als de Fed op één of andere manier zijn aanpak wil bijsturen.

Vooreerst is de vraag of er vanuit het standpunt van de Fed op economisch gebeid ten gronde veel veranderd is. We denken van niet. Powell kan nog steeds vasthouden aan de analyse dat de groei en de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt goed op koers blijven, ondanks bijvoorbeeld het aanslepend handelsconflict met China. Dat handelsconflict blijft een risico ook voor de VS, maar voorlopig is er in de harde economische data niet zo veel van te merken. Ook de Fed zal akte namen van de recente correctie/volatiliteit op de beurzen. President Trump schuift de verantwoordelijkheid daarvan ook openlijk in de schoenen van Powell. Zolang het economisch goed gaat, is er voor de Fed echter weinig reden om zich onmiddellijk op te werpen als de behoeder van de aandelenmarkten.

Toch kijkt de markt uit naar eventuele wijzingen in de aanpak van de Fed. We verwachten niet dat Powell het vooropgezette rentepad (‘dots’ van september) openlijk zal amenderen. De kans is groot dat hij de boodschap brengt dat de Fed de ‘guidance’ over haar toekomstig beleid gaat terugschroeven. ‘Forward guidance’ was een belangrijk element in het post-crisis beleid om ervoor te zorgen dat de markten niet te snel zouden vooruitlopen op een normalisatie van het beleid. De Amerikaanse economie is echter stilaan in een laat-cyclische fase aanbeland. Anticiperen op de economische ontwikkeling is altijd al een moeilijke oefening. Dat is a fortiori het geval wanneer de economie laat-cyclisch wordt en stilaan op de grenzen van haar capaciteit stuit. Zelfs voor een centrale bank wordt het dan moeilijk om juist in te schatten wanneer de economische dynamiek omslaat van expansie naar groeivertraging. In die context zou de boodschap van Powell wel eens kunnen zijn dat de Fed de zaken van vergadering tot vergadering gaat bekijken in functie van de recente ontwikkelingen. De rol van forward guidance valt in dan grotendeels weg. Het kan zelfs contraproductief werken indien de centrale bank regelmatig op haar ‘hints’ zou moeten terugkomen. In termen van geloofwaardigheid heeft ze daar weinig bij te winnen.
Als Powell inderdaad de boodschap brengt dat de Fed de zaken meer ad hoc gaat opvolgen en niet te ver vooruitkijkt, is dat voor de markten een nieuw gegeven: grotere onzekerheid over het beleid en minder visibiliteit. In theorie zou dat ook voor meer volatiliteit kunnen zorgen.

Iets concreter naar de actuele situatie denken we dat een positieve toon van Powell over de economie de Amerikaanse rente nog iets hoger kan sturen en dat speelt op korte termijn mogelijk ook in het voordeel van de dollar. Zij die vinden dat stillaan tijd wordt voor een minder ‘agressieve’ aanpak van de Fed kunnen zich misschien wel troosten met het idee dat Powell in geval van minder uitbundige cijfers, zijn beleid toch kan bijsturen. Met andere woorden, het wordt gevaarlijker om zowel in de rente als in de dollar al te ver vooruit te lopen.