Noorse kroon op zwakste niveau ooit tegen de euro
Moet Noorse centrale bank stilaan ingrijpen?

Vanuit economisch standpunt associëren we Noorwegen met een stabiele economie en weinig macro-economische onevenwichten. Het groeitraject wordt nu en dan verstoord door de capriolen in de oliesector, maar al bij al deed de Noorse economie het de voorbije jaren niet slecht. De begroting is goed op orde, toegegeven, met impliciete hulp van de opgebouwde oliereserves. Het land heeft ook een extern overschot. De Noorse economie draait kort bij volledige capaciteitsbezetting en dat liet de Norges Bank het voorbije jaar toe om de beleidsrente geleidelijk op te trekken van 0.50% tot 1.50%. In deze context verwacht je dat de Noorse kroon zich toch minstens vlot overeind moet houden, maar niets is minder waar. De Noorse munt hapt al een hele tijd naar adem en zet vanmorgen zelfs een nieuw historisch dieptepunt tegen de euro. Wat is er aan de hand? Er zijn enkele verklaringen, maar zelfs vanuit de Norges Bank komen er signalen dat men toch ook verbaasd is, vooral over de snelheid van de daling.
Op lange termijn kan een deel van de daling van de kroon verklaard worden door een intern kostennadeel ten aanzien van de handelspartners. Dat kan een beperkte, geleidelijke depreciatie verantwoorden, maar niet de snelheid van de recente daling. De olieprijs, traditioneel ook een belangrijke determinant, is niet echt aan een sterke rit bezig maar de huidige prijsniveaus zijn ook niet desastreus. In het verleden bleek al meermaals dat in een context van internationale spanning of algemene marktvolatiliteit, minder liquide munten zoals de kroon kwetsbaar zijn. Het gebrek aan liquiditeit maakt het voor grote spelers moeilijk om hun posities bij te sturen in een volatiele context. Hierdoor worden die soort munten dikwijls vermeden in een onzekere context, ondanks relatief solide economische fundamenten. Brexit, de internationale handelsonzekerheid en de groeivertraging, het speelt allemaal niet in het voordeel van de munt van een kleine open economie met een grote afhankelijkheid van olie.
Tot nu nam de Noorse centrale bank (Norges bank) vooral acte van de daling van de kroon. Recent waren er echter wel tekenen dat de bank het fenomeen van korterbij bekijkt. Zowat ‘iedereen’ wil in de huidige context een niet al te sterk munt, maar we komen mogelijk toch stilaan op het punt waar je je kan afvragen of de voordelen van een zwakke munt opwegen tegen het welvaartsverlies (lagere koopkracht) en het opwaartse inflatierisico. Er is niet onmiddellijk een trigger voor handen om de zwakke kroon te counteren. We kijken wel uit of de verzwakking een belangrijkere rol gaat spelen in het beleid van de Norges Bank. Na de renteverhoging in september gaf de bank aan dat ze de rente waarschijnlijk niet verder zou verhogen. Als zou blijken dat de zwakke kroon de kans op een renteverhoging verhoogt, kan dat een val helpen afremmen. Om echt in rustiger vaarwater terecht te komen, heeft de kroon waarschijnlijk een meer stabiele internationale omgeving nodig, liefst gecombineerd met het perspectief op een hogere olieprijs. Daar zijn we voorlopig nog niet.