Geen vakantieweek op de markten
Kunnen (veel) data en een Fed-vergadering wat duidelijkheid verschaffen?
Oprispingen van groeitwijfel zorgden recent voor marktturbulentie. Vooral op de rentemarkt sprongen de lichten minstens op oranje met dalende lange rentes en een vlakkere rentecurve. De beurzen zijn er niet helemaal uit of ze blij moeten zijn met de lagere rente of toch stillaan meer gewicht moeten geven aan die groeitwijfel. In deze fragiele context hield de dollar het voordeel van de twijfel. Twijfel wordt, ook in de markt, niet altijd met harde, rationele argumenten weggenomen. Zo konden degelijke data het vertrouwen dikwijls maar beperkt/tijdelijk herstellen. Hopelijk brengt de uitgebreide kalender deze week iets bij. We overlopen even.
Het IFO-bedrijfsvertrouwen in Duitsland werd zojuist al bekend gemaakt. Het rapport bracht wat je een beetje kon vrezen. De huidige activiteit trekt verder aan, maar de verwachtingen worden minder uitbundig. Het consumentenvertrouwen morgen in de VS kan eenzelfde beeld geven. De orders voor duurzame goederen in de VS (ook morgen) worden wel opnieuw sterk verwacht. De ‘officiële’ update over de Amerikaanse en Europese economie volgt respectievelijk donderdag en vrijdag met de eerste schatting van de groei in het tweede kwartaal en inflatiecijfers. Voor de VS wordt een Q2-groei van 10.5% (op geannualiseerde basis verwacht). Tegelijk wordt de prijsdeflator (core PCE) verwacht op een stevige 6.0%. In ‘normale omstandigheden’ is dat meer dan voldoende om de Fed met een gerust gemoed de monetaire stimulus te laten afbouwen. Dit zijn natuurlijk geen ‘normale tijden’. BBP-cijfers, hoe belangrijk ook, kijken toch vooral achteruit. Er dreigt opnieuw een asymmetrische reactie. Ontgoocheling bij een zwakker cijfers. Een goed cijfer bevestigt dat er tot nu geen vuiltje aan de lucht is, maar kan het de onzekerheid over de toekomst wegnemen? Na een contractie in Kw 4 2020 en Kw 1 2021, wordt ook in de EMU een stevig herstel verwacht (2.0% Kw/kw, niet geannualiseerd). Het rapport geeft wel nog weinig details over de samenstelling van de groei. Europa is aan een inhaalbeweging bezig na een tragere start van de vaccinaties. De groeipiek is hopelijk nog niet bereikt. Toch neemt dat niet per se de onzekerheid weg over het toekomstig pad van het herstel. De deltavariant, aanbodbeperkingen, oplopende prijzen, blijven een bron van onzekerheid. Voor de algemene Europese inflatie wordt een beperkte verdere stijging verwacht van 1.9% j/j tot 2.0% j/j. Daarmee is uiteraard de voorwaarde van de ECB-doelstelling (inflatie blijvend op de symmetrische 2.0%) niet vervuld. Ook de onderliggende inflatie (verwacht nabij 0.7% j/j) is niet voldoende om de ECB uit haar wait-and-see positie te halen.
Woensdag sluit de Fed haar reguliere beleidsvergadering af. De beleidsrente blijft onveranderd op 0.00%/0.25%. De markt kijkt wel uit hoe het debat over de afbouw van obligatie-aankopen (tapering) evolueert. Waarschijnlijk komt er nog geen ‘officiële’ aankondiging in de beleidsverklaring, maar Powell zal wel aan de tand gevoeld worden op de persconferentie. Een aantal regionale gouverneurs wil inflatie meer gewicht geven en vindt dat de economie het met minder steun kan stellen. Powell, maar ook een zwaargewichten als John Williams van de New York Fed, willen de stimulus dan weer niet te vroeg afbouwen. Bovendien is het ook interessant te weten hoe de Fed aankijkt tegen de recente marktbewegingen (lagere rente/vlakke rentecurve). Die groeionzekerheid maakt het ook voor de Fed moeilijk om een eventuele marktreactie in te schatten. De groei afremmen met een strakker beleid ligt gevoelig. Te lang wachten met het indijken van de inflatie houdt ook (markt)risico’s in. Ondertussen is het ook niet meer zo duidelijk of de markt nog echt blij is met een verder vervlakkende rentecurve en lagere rentes. Het wordt niet gemakkelijk om een juist evenwicht te vinden, en niet ongewild voor bijkomende onrust te zorgen. Woensdag 20u30 onze tijd mag Powell het allemaal uitleggen.