Aftellen naar de Fed-beleidsbeslissing
Euro voorlopig geen sterke tegenpartij voor de dollar.
Er is lang naar uitkeken en vandaag is het zover: de Fed, nog steeds de richtinggevende centrale bank in de wereld, beslist over haar beleid en Fed-voorzitter Powell laat zijn licht schijnen over de recente ontwikkelingen, in het bijzonder zijn inschatting van de recente stijging van de lange rente. Waar kijkt de markt concreet naar uit?
Voorzitter Powell en de andere gouverneurs waren recent formeel dat de Fed het beleid nog een hele tijd heel soepel moet houden om inflatie blijvend boven 2.0% te brengen en de economie te laten evolueren naar maximale tewerkstelling. Daar zijn we zeker nog niet. De beleidsrente (0.0%/0.25%) en de obligatieaankopen ($120 mld per maand) blijven dan ook zo goed als zeker onveranderd.
Naast de analyse in de officiële beleidsverklaring, geven de individuele gouverneurs ook hun persoonlijke inschatting van de groei, inflatie, tewerkstelling en de evolutie van de beleidsrente voor de periode tot 2023. De groeivooruitzichten worden waarschijnlijk fors opgetrokken omwille van de bijkomende fiscale injectie van $1900 mld en de vlotte uitrol van de vaccinaties. Voor de inflatie is de zaak al iets delicater. De inflatie op korte termijn wordt waarschijnlijk hoger bijgesteld. Tot nu is de verhaallijn wel dat die opstoot vooral tijdelijk is. Het is uitkijken of/hoeveel gouverneurs de inflatie ook op langere termijn (2022/2023) hoger zien. Een beperkte ‘overshoot’ van de 2%-doelstelling is natuurlijk ook nog in lijn met het nieuwe beleidskader van de Fed. Toch is de volgende vraag of er meer gouverneurs rekening houden met een eerste renteverhoging in 2022 (was er één in december) en vooral in 2023 (waren er 5). Hoe meer gouverneurs hier uit het gelid treden, hoe moeilijker het wordt voor Powell om ‘tegengas’ te geven tegen de stijging van de lange rentes. In recente verklaringen duidden Powell/de Fed die stijging vooral als een uiting van vertrouwen in het herstel, maar ze mag niet wanordelijk worden. Voor de ECB ging het vorige week allemaal te snel. Zij greep in. De Fed is waarschijnlijk (nog) niet op dat punt. Gezien de positieve vooruitzichten wordt het voor Powell niet evident om de markt te overtuigen dat ze zal/kan ingrijpen bijvoorbeeld door de verhoogde obligatieaankopen. Verder versoepelen omdat de markt ‘vreest’ dat de economie sneller dan verwacht verbetert? Een moeilijke spreidstand. We gaan er dan ook dat de Fed-vergadering de opwaartse trend in de lange Amerikaanse rente niet zal omkeren. Vraag is vooral of Powell de markten kan overtuigen het ordelijk te houden.
Normaal zijn eerder de korte rentes dan de lange belangrijk voor de munt. Toch is de divergentie in het beleid tussen de Fed en de ECB en de oplopende lange Amerikaanse rentes, voorlopig aan blok om de nek van EUR/USD. Dat kan terug veranderen zodra de Europese vaccinatie-uitrol meer perspectief geeft over de heropening van de Europese economie. Voorlopig ziet de markt wel dat Europa achter blijft. We gaan ons niet vastpinnen op de beweging van één dag, maar gisteren viel wel op dat een schuchtere poging van de euro om wat terrein terug te winnen werd aangegrepen om euro long posities af te bouwen. Dat was niet enkel zichtbaar in EUR/USD, maar ook in EUR/GBP, in EUR/JPY en in EUR/CHF. Als de Fed vandaag met een overwegend positief verhaal komt en geen concrete actie in het vooruitzicht stelt om de rentestijging af te remmen, vindt de dollar in de euro op korte termijn waarschijnlijk een eerder zwakke tegenspeler. Het jaardieptepunt van 1.1836 blijft binnen handbereik. Een breuk brengt ons dan opnieuw (tijdelijk?) in het bredere consolidatiepatroon tussen 1.1603/1.20 dat de handel domineerde in de periode augustus/november.