Weinig tijd om te vieren

Israëlisch premier Netanyahu bevestigde vanochtend de wapenstilstand die Amerikaans president Trump vannacht al via zijn sociale-mediakanalen aankondigde. Hij gaf het conflict meteen de naam “12-day war” mee. Eerder stemde Iran officieel al in op voorwaarde dat Israël haar offensief zou beëindigen. Ondanks berichten van aanhoudende schermutselingen, reageerden markten gisterenavond en vanochtend opgelucht. Het ergste is vermeden. Veel tijd om echt te vieren is er niet. Er wachten de volgende twee weken nog een aantal belangrijke afspraken.

De olieprijs was de voorbije twee weken de belangrijkste barometer voor de spanningen in het Midden-Oosten. De prijs voor een vat Brent ruwe olie steeg na de Amerikaanse aanval even boven $80/vat uit, maar tuimelde nadien terug richting $70/vat. De beweging startte nadat de Iraanse vergelding zich beperkte tot “maar” een (onderschepte) raketaanval richting Amerikaanse basis in Qatar. Het uitblijven van een economische blokkade in de Straat van Hormuz was prelude van een de-escalatie van de spanningen. Tegelijkertijd luidde de val van de olieprijs een rebound op de Amerikaanse beurzen (+1%) in die zich vanochtend in Europa voortzet. Ze diende ook een tweede klap uit aan de dollar. Eindverdict: EUR/USD 1.16 tov een start nabij 1.1450. De eerste tik kwam via Fed-raadslid Bowman. Net als haar collega Waller op vrijdag sluit ze een renteverlaging in juli niet uit. De monetaire duiven in de Fed-til blijven in de minderheid, maar worden vocaler. Zonder tarieven-averij (op inflatievlak) neemt de kans op een groei-ondersteunende Fed-renteverlaging in september toe. De markt speelt daar snel op in. Het korte eind van de Amerikaanse rentecurve verloor gisteren zo’n 10 basispunten en sleurde de greenback mee. We houden vast aan onze buy-the-dipstrategie in EUR/USD met de 2021-top (1.2349) als doelstelling op middellange termijn.

Nu de angel uit het conflict is moet de markt snel opnieuw scherp stellen. De belangrijke afspraken volgen mekaar in sneltempo op. Vanochtend keurde het Duitse kabinet de begroting voor volgend jaar goed. Morgen stelt Kanselier Merz ze voor in het parlement waarna hij aansluit op de NATO-top. Beiden draaien rond hogere en snellere fiscale uitgaven. Het aandeel nieuw te financieren schuld loopt gradueel op van €82 miljard dit jaar tot €126 miljard in 2029 en bedraagt cumulatief meer dan €500 miljard. Het Duitse schuldagentschap weet wat haar te doen staat. Ze stelde de uitgifteplannen voor het derde kwartaal al bij. Ze wil €81.5 miljard in plaats van de eerder beoogde €66.5 miljard ophalen via obligaties op lange termijn. Lange Europese rentes gaan vandaag tot 9 basispunten hoger; een uiting van de verder oplopende (krediet)risicopremie.

Het fiscale thema is ook in de VS nog niet van de baan. De Senaat bereidt de stemming voor van haar aangepaste versie van Trump’s “Big Beautiful Bill”. Daarna sleutelen beide delen van het Congres aan de laatste punten en komma’s; nog steeds met de bedoeling om de meerjarenbegroting met de Amerikaanse Onafhankelijkheidsdag (4 juli) ter ondertekening op Trump’s bureau te krijgen. Andere te volgen thema’s deze en volgende week: een panelgesprek met ECB-topvrouw Lagarde, Fed-voorzitter Powell, BoE-kopman Bailey en BoJ-bestuurder Ueda op het ECB-forum in Sintra (2 juli), Amerikaanse payrolls (3 juli) en het naderende einde van de tarievenpauze (8 juli).