Olieprijs speelbal van de geruchtenmolen

Alle markten worden beïnvloed door een veelvoud van factoren waarvan het gewicht soms moeilijk is in te schatten. Dat is zeker ook het geval voor olie, waar de prijsbeweging recent werd gestuurd door verschillende verhaallijnen.

Vooreest is er de traditionele vraag-aanbodvergelijking op basis van de globale economische vooruitzichten. De voorbije weken viel de prijs van een vat Brent ruwe olie terug van $100/vat tot nu $87/vat. Het sentiment in de markt werd negatief beïnvloed door de algemeen verslechterende wereldwijde economische vooruitzichten. De nieuwe Covid-opstoot annex beperkingen in China versterkte die gedachtegang. Die algemeen sombere vooruitzichten lagen ook mee aan de basis van de aankondiging van een ietwat onverwachte productiebeperking door OPEC+ met 2 mln vaten p/d op de reguliere OPEC vergadering begin deze maand.

Gisterennamiddag dook de olieprijs (Brent) plots van $87/vat tot $82/vat n.a.v een artikel in de Wall Street Journal dat OPEC+ op de vergadering van 4 december zou overwegen om de productie toch opnieuw met 500 000 per dag te verhogen. De terugval was echter van korte duur. Er kwam snel een bericht van de Saudische Minister van Energie dat zo’n verhoging niet aan de orde was.

Het artikel in de WSJ suggereerde alvast een reeks (vooral politieke) argumenten die eventueel kunnen wijzen in de richting van een productieverhoging. De verlaging vorig maand kwam zeer slecht aan in de VS, waar president Biden alles in het werk zet om de prijs van brandstoffen aan de pomp te verlagen. De productiebeperking werd dan ook gezien als een uiting van de verzuurde relaties tussen de VS en Saudi-Arabië. In dit verband suggereerde de WSJ dat een pleidooi van de regering Biden bij het hooggerechtshof om immuniteit te verlenen aan de Saudische kroonprins Mohammed bin Salman ivm met de moord op de journalist Jamal Khashogg, een poging was om de spanning tussen de twee landen wat te bekoelen. Daarnaast komen de geruchten kort voor de EU begin volgende maand een embargo wil laten ingaan voor Russische olie samen met de instelling van een prijsplafond door de G7. Dat zou het aanbod van Russische olie kunnen beperken en eventueel een argument zijn voor andere OPEC landen om de vraag-aanbodbalans te herstellen. Politiek gezien zou dat ook een signaal zijn van OPEC/Saudi Arabië dat het de Russische invasie in Oekraïne niet steunt. Tenslotte zit OPEC intern niet altijd op dezelfde lijn over de hoogte van de productiequota. Zo willen landen als Irak en de Verenigde Arabische Emiraten meer olie oppompen, maar dat stuitte tot nu op een njet van Saudi-Arabië.

Kortom: naast de economische vraag-aanboddynamiek werd gisteren nog maar eens duidelijk dat de olieprijs in belangrijke mate speelbal blijft van een bijna onontwarbaar kluwen aan politieke overwegingen. De kans op nog meer onverwachte capriolen in de aanloop naar de OPEC-vergadering van 4 december en de maatregelen van de EU/G7 is groot.