Zijn er nog eurofans in de zaal? Iemand? Niemand?!
Eenheidsmunt verliest cruciale steunniveaus
Het gaat niet goed met onze euro. De munt staat al weken onder grote druk. Vorige week zagen we nog hoe hij t.o.v. de Zwitserse frank opnieuw beneden pariteit dook. Het beperkt herstel in de dagen daarop, gaat vandaag in één vloeiende beweging teniet. EUR/CHF noteert momenteel aan 0,994, het zwakste niveau sinds 2015. Abstractie gemaakt van de toen volatiele beweging daags nadat de Zwitserse centrale bank ophield met interveniëren (tegen een te sterke frank), is dat zelfs het zwakste niveau sinds het ontstaan van de monetaire unie.
De technische grafieken eisen nog een ander slachtoffer: EUR/USD. Midden mei zette dat muntenpaar een voorlopig jaardieptepunt neer aan 1,0354. Het testte dat niveau sindsdien meermaals. Dat gebeurde vandaag ook. Alleen weerstond het koppel de zwaartekracht deze keer niet. EUR/USD 1,0354 sneuvelt. De steunzone daar net beneden (1,0341, 2017 dieptepunt) is er meteen ook aan voor de moeite. Indien de breuk wordt bevestigd, gaat het vanuit technisch oogpunt richting pariteit. Dit is het 76,4%-dollarherstel van de opwaartse langetermijn EUR/USD-beweging (2000-2008). Nog lager situeert zich 0,823 – het startpunt van de hierboven vermelde rit hoger.
EUR/GBP (0,856) verliest het opwaarts trendkanaal dat sinds midden april in voege is. Dat gebeurde vorige week al eens maar het paar sloot ter elfder ure alsnog met de band intact. De marktbewegingen in de andere wisselkoersen suggereren dat EUR/GBP hier vandaag allicht niet in zal slagen. EUR/GBP 0,8512 werpt zich op als een eerste steun.
We kijken ook met argusogen naar EUR/JPY. Die combinatie verloor ondertussen de opwaartse maart-juni trendlijn. 140 is daar nu de cruciale referentie (tussentijdse top in april, neklijn van dubbele juni-topformatie). Ze kraakt (EUR/JPY 139,92). Een breuk lager zet een versneller op alle hierboven beschreven trends. Dat is het nekschot voor de euro.
Er is geen specifieke aanleiding voor de bewegingen vandaag. Het is de culminatie van een barslecht technisch en minstens even somber fundamenteel plaatje. Het Russisch wederantwoord tegen de Europese sancties doet zeer veel pijn. Het land draait de gaskraan langzaam maar zeker toe en dat leidt tot scherpe prijsstijgingen (vandaag opnieuw >6% voor aardgas). Europa is bij gebrek aan energiealternatieven prijsnemer en kan dus enkel lijdzaam toekijken. De steeds hogere energiefactuur bijt in het beschikbaar inkomen van de consument en in de marges van ondernemingen. Recessie loert om de hoek (als ze al niet volop aanwezig is).