Reactiefunctie euro minstens tijdelijk gewijzigd
Krijgt eenheidsmunt een groter gewicht in ECB-debat volgende week.
De marktactiviteit wordt dikwijls gedreven door vaste marktpatronen en gecorreleerde bewegingen. Zo werd de euro lang ingedeeld bij de risico gevoelige munten. De dollar, de yen en Zwitserse frank doen het goed in tijden van risico-aversie. De euro en kleinere munten profiteren als het weer opklaart. Munten zoals de Noorse kroon, de Canadese dollar of in mindere mate de Aussie dollar deden het beter na de risk-off correctie van vorige week.
Voor de euro is er voorlopig geen echt duidelijk patroon. Vorige week herstelde EUR/USD, tegen de gewoonte in, in een door omikrongedreven risk-off correctie. De reden: de dollar verloor door de risk-off op korte termijn zoveel relatieve rentesteun dat dit ook beperkt sporen naliet in EUR/USD. EUR/USD veerde even op in het 1.13 big figure, maar kon geen enkele weerstand van betekenis heroveren. Deze week bekoelde de omikronpaniek. De beurzen, maar ook olie en andere grondstoffen, tekenden de voorbije dagen stevige dagwinsten op. Vroeger vertaalde dit zich meestal in een afnemende vraag naar veilige USD. Die reactie kwam er gedeeltelijk met winsten voor een aantal cyclisch gevoelige munten. De euro was echter niet bij de begunstigden. De Amerikaanse rentes, gesteund door sterke cijfers en een krachtig signaal van de Fed, herstelden veel sneller dan de Europese. Het rente-argument woog zwaarder dan het risico-argument. EUR/USD blijft vechten tegen de wetten van de zwaartekracht en nestelde zich opnieuw beneden de kaap van 1.13. Opvallend: de euro komt in deze risk-on correctie ook nauwelijks weg van zijn bodem tegen echte veilige havenmunten zoals de yen of de Zwitserse frank. Een eenduidige uitleg is er nooit, maar het ziet er naar uit dat de lage reële rente in de euro-zone een factor van steeds groter belang wordt in de prijsbeweging van de euro. De Europese rentes herstelden de voorbije dagen veel trager (nauwelijks) vergeleken met de VS. Mogelijke conclusie (voor de ECB): tegelijk met het debat over het beheer van PEPP/APP en hoe dit zich vertaalt in een pad naar latere renteverhogingen, krijgt de ECB volgende week ook het probleem van de zwakke euro voorgeschoteld. In een recent interview gaf voorzitster Lagarde al aan dat de ECB de nodige aandacht geeft aan de evolutie van de euro. Een krachtige verbale interventie is dat nog niet. Het is wel een zoveelste indicatie dat de ECB zich dreigt vast te rijden. Als de euro nog verder wegzakt, wordt het verhaal van het tijdelijk karakter van de huidige inflatie nog ongeloofwaardiger. Bovendien betreft het een verkeerde soort inflatie (hogere kost van ingevoerde goederen). De euro heeft (reële) rentesteun nodig om die spiraal te doorbreken. Als er op de ECB-vergadering volgende week geen hints komen dat de ECB een bocht neemt in haar ultra-soepel beleid, dat ondertussen zo ver afwijkt van de ‘peers’, diept de zichzelf versterkende spiraal van een zwakkere euro en hogere inflatie zich mogelijk verder uit. De EMU is Polen of Hongarije niet, maar ze kunnen de ontwikkelingen daar toch best even onder de loep nemen als ze binnenkort door de (wissel)markt niet gedwongen willen worden tot de versnelde verstrakking die ze nu kost wat kost wil voorkomen.