Britse 30-jarige rente bereikt mijlpaal
Het lange eind van de rentecurve staat stevig onder druk. Investeerders kieperen al sinds december obligaties van alle looptijden overboord maar de schade is het grootst in het segment van 10 tot en met 30 jaar. Dat zorgde voor een stijging van de Amerikaanse rentes met 50 tot 60 basispunten. Europa surft mee op de golven van een steilere curve met een rentetoename tot 45 basispunten (Duitsland). Het Verenigd Koninkrijk laat vlot 50 basispunten en meer optekenen. De Britse beweging leidde gisteren tot een nieuwe mijlpaal aan het ultralange eind: de dertigjarige rente steeg door tot een nieuw 27-jarig hoogtepunt op 5.24%. Dat leest u goed: de rente noteert vandaag hoger dan tijdens de obligatiecrash van september 2022 onder voormalig Brits premier Truss en minister van financiën Kwarteng. Die implosie was een rechtstreeks gevolg van het extreem ondersteunend, schulden-gefinancierd fiscaal beleid dat Truss in een nogal ironisch gedubde “mini-begroting” voorstelde. Anno 2025 voltrekt zich een gelijkaardig scenario. De rentestijging verloopt deze keer alleen wat subtieler dan 50, 60 of zelfs 70 basispunten op dagbasis.
De breuk hoger van 30-jarige rente gisteren viel samen met een zwakke veiling van even lang lopende Britse overheidspapier. Die eerste verkopen van het jaar verlopen doorgaans nochtans probleemloos. Dat de markt bovendien de neus ophaalt voor recordrentes is al even opmerkelijk. Die terughoudendheid van investeerders heeft veel te maken met wat komt: een lawine aan Britse obligaties, in de typisch drukke maand januari maar ook later in het jaar. De expansieve Labour-begroting van afgelopen oktober dwingt de schatkist tot een kleine £300 miljard aan schulduitgifte. Enkel in Covidjaar 2021 lag dat bedrag nog hoger (£485 miljard). De Britse begrotingswaakhond OBR noemt het de grootste fiscale versoepeling van de afgelopen decennia waarbij de uitgaven de komende vijf jaar jaarlijks met 2% van het bbp toenemen. De minister van financiën Reeves trok lessen uit haar voorganger maar de aangekondigde nieuwe belastingen dichten het begrotingsgat slechts voor de helft.
De fiscaal-economische ambities van Labour zetten de Britse obligatiemarkt op scherp. Het record van de dertigjarige rente gisteren is wellicht niet het laatste. We zien er de zoveelste, tot nu toe een van de meest concrete uiting in van de fundamenteel veranderde rentecontext. Die is in tegenstelling tot het nul- of zelfs negatieve rentebeleid niet zo vergevingsgezind voor een spilzieke overheid die de financiële huishouding maar niet op orde krijgt. Geld lenen kost geld en dat zal het VK geweten hebben. De Britse case verdient overigens meer dan alleen de belangstelling van markten en analisten. Ze dient als een wake-up call voor andere politieke beleidsmakers. De Europese Unie en de Verenigde Staten bijvoorbeeld staan zelf ook voor enorme budgettaire uitdagingen. Geen van beide starten met een gezonde fiscale basis. De stroever dan gewoonlijke veiling van tienjarig overheidspapier in de Verenigde Staten gisteren is in dat opzicht ook het vermelden waard. Het zet meteen extra schijnwerpers op die van deze avond. Looptijd? 30 jaar.