BoC laat zich niet opjagen

De Bank of Canada (BoC) hield haar beleidsrente gisteren onveranderd op 2.75%. Een minderheid hield nog rekening met een ‘verzekeringsverlaging’ om de economie extra zuurstof te geven in de handelsoorlog met de VS. Quod non. Integendeel, gouverneur Tiff Macklem sloeg een opvallend evenwichtige toon. Daarbij gaat minstens evenveel aandacht naar inflatie- als naar de groeirisco’s. De heersende onzekerheid is zelfs een reden om minder ‘forward looking’ te werk te gaan, maar zich vooral te laten leiden door de feiten.
Eerst even naar die feiten dan. De Canadese economie deed het in het eerste kwartaal met een geannualiseerde groei van 2.2% beter dan verwacht. Toegegeven, een sterke export naar de VS en voorraadbouw in anticipatie op de handelstarieven krikten de groei op. Maar ook investeringen bleven opvallend sterk. De consumentenvraag koelde af na een sterk einde vorig jaar, maar bleef positief ondanks een duik in het consumentenvertrouwen. In het volgende kwartaal komt er onvermijdelijk een terugslag omdat het anticipatief effect op de tarieven niet meer speelt, maar de BoC nam toch akte van het feit dat binnenlandse vraag tot nu toe goed overeind bleef.
Inflatie vertraagde in april tot 1.7%, maar dat was vooral resultaat van het afschaffen van een heffing op energieproducten. De inflatie gecorrigeerd voor belastingheffingen steeg van 2.1% tot 2.3%. De onderliggende inflatie was ook iets hoger dan verwacht. De BoC ging in dit verband uitgebreid in op de inflatieverwachtingen. Zowel bedrijven als consumenten verwachten stevige opwaartse druk op prijzen/kosten van de tarievenoorlog. Bedrijven hebben daarbij duidelijk de intentie om die kosten door te rekenen. Inflatie(verwachtingen) staat meer dan ooit op de BoC-radar. Binnen het beleidscomité was er dan ook consensus om de rente nu onveranderd te laten. Macklem gaf toe dat er uiteenlopende meningen zijn over de noodzaak/ruimte voor verdere versoepeling. Hoe dan ook is dit geen uitgemaakte zaak.
De markt ziet nog steeds ongeveer 90% kans op een nieuwe renteknip met 25 bpn in september, al is er iets minder overtuiging dan voor de rentebeslissing. Met de beleidsrente op neutraal terrein ligt de lat hoog voor een bijkomende stap zolang de Fed de kat uit de boom kijkt. Kleine complicatie: beiden beslissen in september op dezelfde dag over het beleid, maar de BoC moet haar kaarten enkele uren vroeger op tafel leggen.
Ook nog even naar de Canadese dollar. De loonie - zwaar onder tarievenvuur door buur en handelspartner VS - testte op Liberation Day het zwakste niveau in meer dan 20 jaar (zone USD/CAD 1.47+). Dat verlies is ondertussen al lang meer dan goedgemaakt. De Canadese munt gaat zelfs opnieuw in de richting van de niveaus van september vorig jaar, de periode van voor de ‘Trump-trade’ (wat zich toen nota bene nog vertaalde in een sterkere dollar!!!). De forse USD/CAD-terugval zegt natuurlijk vooral veel over vertrouwensverlies in de Trump-dollar, meer dan over de loonie. Tot nader bericht gaan we er wel vanuit dat de Canadese dollar munten als de euro en de yen niet zal kunnen volgen in geval van een nieuwe USD-verkoopgolf.
USD/CAD: Trump-dollar vs Carney-dollar, een kwestie van vertrouwen?!
