Betrokken, voorlopig windstil en wachten
Het duivenseizoen is ondertussen volop bezig. Het bericht voor de monetaire vlucht uit Washington is meer dan ooit: wachten. Vaststellingen op lossingsplaats. Eén maand en vijf dagen na Liberation Day. Voorlopig nog relatief windstil. Aan de horizon doemt een zich dichttrekkend wolkendek op met mogelijk forse tegenwind. Risico’s zowel op hogere werkloosheid als inflatie nemen toe. De Fed-begeleiders lossen voorlopig niets.
De Fed hield de rente gisteren zoals verwacht onveranderd. De doelzone voor de Fed-funds rente blijft 4.25-4.50%. Dat was algemeen verwacht. Voor de markt was de hoofdvraag waar het mogelijk breekpunt ligt dat de Fed toch over de streep kan trekken om de rente verder te verlagen. Alvast niet hier. In de mediatraining voor de persconferentie had Powell duidelijk goed geoefend om vooral niets concreets te zeggen en uit te komen bij de conclusie ‘zien en wachten’. De argumentering die de Fed-voorzitter opbouwde was niet meer dan een ‘copy-paste’ van een speech over de economie midden april.
De Fed zit niet aan het stuur van de huidige ontwikkelingen. Die kunnen voor onverwachte capriolen zorgen. In die context kan de Fed niet anders dan zich reactief opstellen. Geen preventieve acties dus. De twee polen van het Fed-mandaat (maximale tewerkstelling en prijsstabiliteit) kunnen onder druk komen en voor een complexe afweging zorgen. Dan zal de Fed inschatten hoe ver de twee variabelen afwijken van het vooropgestelde doel en hoe lang het voor elk duurt om tot dat evenwicht terug te keren. Wordt het eerst toch vooral hogere inflatie? Is die eerder tijdelijk of dreigt ze zich langer uit te spinnen? Zelfde redenering voor een eventuele opstoot van de werkloosheidsgraad. Tot nader bericht stelt er zich echter geen probleem. De Amerikaanse economie en vooral de binnenlandse bestedingen houden goed stand. De werkloosheidsgraad (4.2%) bevindt zich in lijn bij wat de Fed ziet als volledige tewerkstelling. Of de ongunstige vertrouwensindicatoren dan geen bron zijn van onzekerheid? De Fed houdt het allemaal in het oog, maar hier merkte Powell op dat de link tussen consumentenvertrouwen en effectieve bestedingen dikwijls ver te zoeken is. Ondertussen bevindt de inflatie zich wel al vier jaar boven de 2%-doelstelling en zijn er opwaartse risico’s. Dan is een matig restrictief beleid de logische uitkomst. Houden is de by default, voor de hand liggende keuze. Voorlopig is monetair beleid voeren simpel. We gaan reageren op de problemen als ze zich voordoen.
In tegenstelling tot het aankondigingsbeleid van de Trump-administratie zorgt de Fed-communicatie voorlopig nauwelijks voor rimpelingen op de markt. De rentes bewogen uiteindelijk minder dan 3 bpn. De dollar versterkte lichtjes in een technisch voorlopig irrelevante beweging (slot EUR/USD 1.13). De markt verdisconteert ondertussen nog steeds 80% van een eerste 25 bpn renteknip in juli en 75 bpn aan cumulatieve verlagingen naar het jaareinde. Vooral de start ligt moeilijk. Om binnen het door Powell geschetste kader de rente voor september te verlagen, moeten de activiteits- en arbeidsmarktcijfers vanaf nu wel heel snel heel fors van de huidige ‘evenwichtswaarde’ verslechteren. Daarna kan het snel(ler) gaan. Als, indien….We zullen zien…
2-j rente VS: voorlopig (meer dan?) ver genoeg gedaald?
