Vlaamse intensieve veehouderij: eerste kwartaal 2024
Uit het departement: “Dure varkens en kippen en de War For Milk”
De cashflowbarometers geven een zicht op de evolutie van de rendabiliteit voor de belangrijkste intensieve veehouderijsectoren in Vlaanderen: de melkvee-, de varkens- , de braadkippen- en de leghennenhouderij. De analyse voor deze sectoren gebeurt telkens voor een standaardbedrijf met gemiddelde technische en bedrijfseconomische resultaten. Op die manier krijgen we een beeld van de gemiddelde rentabiliteit van de sector.
Waarom de cashflow benadering?
De rendabiliteitsanalyse gebeurt op basis van sectorgemiddelde technische en bedrijfseconomische resultaten. Zo krijgen we een globaal beeld van de rendabiliteit voor een bepaalde sector. Deze gemiddelde resultaten mogen wel niet zomaar doorgetrokken worden naar een individueel bedrijf. Er zijn namelijk vaak grote verschillen tussen bedrijven wat betreft de inkomsten, de uitgaven en de kredietlasten.
De meest aangewezen financiële parameter om rendabiliteit in kaart te brengen is de cashflow. Cashflow is namelijk het verschil tussen de inkomende en de uitgaande geldstromen, of met andere woorden wat er financieel gerealiseerd wordt.
De cashflow die we in deze analyse gebruiken is de beschikbare cashflow, ook wel vrije cashflow genoemd. Deze wordt berekend door van alle bedrijfsinkomsten de bedrijfsuitgaven af te trekken, inclusief de kredietlasten (kapitaalsaflossingen en rentes). Zo komen we tot wat er werkelijk over blijft. De cashflows worden in deze analyse uitgedrukt per eenheid geproduceerd product. Bijvoorbeeld per liter melk of per afgeleverd vleesvarken.
Melkveehouderij
In de eerste drie maanden van 2024 stabiliseerde wereldwijd de melkproductie. In combinatie met een robuuste vraag naar zuivelproducten, ondersteunde dit de melkprijs op een relatief hoog niveau. Door de verdere daling van de energie- en krachtvoederkosten bleef de beschikbare cashflow ook in het eerste kwartaal van 2024 boven gemiddeld (13,4 cent per liter).
De combinatie een sterke vraag en een beperkter aanbod van melk zorgt ervoor dat voor de melkveehouderij de vooruitzichten gunstig blijven. De wereldwijde “war for milk” bij de zuivelverwerkende bedrijven, leidt bovendien tot een sterkere marktpositie voor de producenten. Een situatie die wellicht nog een tijdje zal aanhouden.
Varkenshouderij
Structureel is de varkenshouderij op te splitsen in drie types bedrijven: de zeugenhouderij, waar biggen gefokt worden voor de verkoop; de zuivere vleesvarkensbedrijven waar biggen aangekocht worden om opgekweekt te worden tot slachtvarkens; en de gesloten varkensbedrijven waar de eigen gefokte biggen opgekweekt worden tot slachtrijpe vleesvarkens. We bespreken de evolutie van de rendabiliteit van de zeugenhouderij in detail en verwijzen voor de andere twee analyses naar de volledige publicatie.
Wat onmiddellijk opvalt zijn de grote schommelingen over de jaren. Gemiddeld bedroeg de beschikbare cashflow op jaarbasis de voorbije vijf jaar (2019-2023) ongeveer 250 euro per aanwezige zeug. Opvallend is dat de gestegen biggenprijs opnieuw aantrok door de hoge vraag. In combinatie met verder dalende voeder- en energieprijzen zorgde dit eind maart 2024 voor een nooit geziene cashflowpiek van 1600 euro per zeug.
De aanhoudende krimp in de zeugenstapel met een tekort aan biggen en vleesvarkens tot gevolg, zal ook in de volgende jaren in het voordeel van de zeugenhouders blijven spelen.
Braadkippenhouderij
In de eerste drie kwartalen van 2023 zorgden de dalende voeder- en energieprijzen voor een prima rendabiliteit (35 cent per braadkip). Maar in de eerste drie maanden van 2024 zorgde de dalende voederprijs (min 7 %) bij een stabiele productie en een goede vraag ervoor dat de rendabiliteit in de braadkippenhouderij opnieuw aantrok. Met eind maart 2024 een gemiddelde beschikbare cashflow van rond de 50 cent per afgeleverde braadkip. Positief is ook dat de druk op de markt vanuit Oekraïne en Polen in het eerste kwartaal van dit jaar wat afnam.
Voorspellingen maken op de korte termijn is voor de braadkippenhouderij uiterst moeilijk. De hoog pathogene vogelgriep blijft namelijk, niet alleen in Europa, voor grote onzekerheid zorgen. Positief is wel dat de wereldwijde consumptie van pluimveevlees verder blijft stijgen.