Lithium op een kruispunt: welke weg wordt gekozen
Uit het departement: “navigeren door de marktcrisis van 2025”
De lithiummarkt, ooit de lieveling van de overgang naar schone energie, worstelt nu met een complexe mix van overaanbod, prijsvolatiliteit en geopolitieke onzekerheid. Naarmate we 2025 ingaan, bevindt de industrie zich op een cruciaal moment: het balanceren van turbulentie op korte termijn met belofte op lange termijn. Sinds de piek in 2023 zijn de lithiumprijzen gedaald van meer dan 32.000 per ton in 2023 tot iets meer dan 9.000 in 2025, een duizelingwekkende daling van 72%. Lithiumhydroxide en spodumeenconcentraat hebben soortgelijke ineenstortingen gekend, waardoor de waarderingen van grote producenten, met name in Australië, compleet zijn gekelderd.
De oorzaak?
Een wereldwijd overaanbod als gevolg van agressieve productie-uitbreidingen, met name in China, waar de verwerking van lepidoliet (een mineraal dat rijk is aan lithium) de traditionele producenten heeft ondermijnd. Ondertussen is de groei van de vraag, vooral naar elektrische voertuigen (EV's), vertraagd. Het gebruik van EV's steeg in 2024 met slechts 18%, tegen 35% het jaar ervoor, omdat consumenten overstapten op hybrides en de economische onzekerheid het enthousiasme temperde.
Aanbodbeperkingen en herbalancering van de markt
Als reactie hierop zijn producenten begonnen met het verminderen van de productie. Australische mijnwerkers zoals Pilbara Minerals and Mineral Resources hebben hun activiteiten in de mottenballen gelegd, terwijl Chinese producenten de dure lepidolietwinning hebben stopgezet. Deze bewegingen beginnen de markt echter in een zeer traag tempo effectief te verkrappen, aangezien de voorraden hoog blijven.
De markt blijft echter kwetsbaar. Veel stilgelegde activiteiten kunnen binnen enkele weken opnieuw worden opgestart, wat betekent dat elk prijsherstel snel kan worden opgevangen met een hernieuwd aanbod. Bovendien blijven de voorraden, vooral in China, hoog, waardoor de markt wordt beschermd tegen onmiddellijke tekorten.
Geopolitieke spanningen en technologische verschuivingen
Geopolitiek voegt een nieuwe laag complexiteit toe. China, dat de lithiumraffinage en de productie van batterijen domineert, overweegt exportbeperkingen op belangrijke technologieën. Dit zou de wereldwijde toeleveringsketens kunnen verstoren en de westerse inspanningen om de batterijproductie te lokaliseren kunnen belemmeren.
Tegelijkertijd is technologische innovatie bezig met het hervormen van de vraag. Lithium-ionbatterijen blijven dominant, maar alternatieven zoals natrium-ion- en solid-state batterijen winnen aan populariteit. Tesla's verschuiving naar LFP-batterijen (lithium-ijzerfosfaat), die minder lithium verbruiken, en de opkomst van natrium-ionbatterijen - die al een capaciteit van 10 GWh hebben - zouden de lithiumintensiteit per voertuig kunnen verminderen.
De langetermijnvooruitzichten: een voorzichtig optimisme
Ondanks de huidige neergang blijven de fundamenten op lange termijn sterk. Het is moeilijk om je een toekomst voor te stellen waarin lithium geen centrale rol speelt in de wereldeconomie. EV's zullen naar verwachting tegen 2030 25% van de wereldwijde autoverkoop uitmaken, en energieopslagsystemen zullen naar verwachting tot 2027 jaarlijks met meer dan 30% groeien. Deze trends ondersteunen een robuust vraagtraject naar lithium.
Als zodanig voorspellen industrie-experts bij Goldman Sachs een geleidelijk prijsherstel in de komende jaren, gedreven door de vraag naar schone technologie en betaalbare batterijen. Het is echter onwaarschijnlijk dat de prijzen zullen terugkeren naar het hoogtepunt van 2023 als gevolg van structurele veranderingen in het aanbod en de batterijchemie. Chinese mijnbouwers hebben voorraden aangelegd die waarschijnlijk pas later dit decennium zullen afnemen en de onevenwichtigheid op de markt zullen verminderen. Project Blue, een adviesbureau voor mineralen, verwacht niet dat de vraag naar lithium op zijn vroegst in 2033 groter zal zijn dan het aanbod.
Conclusie: een markt in transitie
De lithiummarkt in 2025 is een studie in contrasten - overaanbod en toch krapper, ondergewaardeerd en toch strategisch vitaal. Voor beleggers en spelers in de sector is de boodschap duidelijk: volatiliteit is een blijvertje. Structureel overaanbod (in ieder geval voor de komende 5 jaar) houdt ons voorlopig aan de zijlijn. KBC Asset Management zou graag meer consolidatie in de industrie zien alvorens actiever posities in te gaan nemen. Voorlopig geven we de voorkeur aan metalen met een meer gebalanceerde markt, zoals platina en koper.