Water als drijvende kracht voor beleggers

De afgelopen lente was de op één na natste sinds het begin van de waarnemingen in 1833. Dat blijkt uit de metingen van het KMI. Water genoeg in eigen land, zou je denken. Maar is dat wel zo? Want bedrijven die op zoek gaan naar oplossingen voor ‘het waterprobleem’ verdienen meer dan ooit de aandacht van de belegger.

Water is één van de meest voorkomende stoffen op aarde. Je zou dan ook denken dat er geen tekort aan is. Zeker niet in ons Belgenland, waar verschillende streken de afgelopen lente nog wateroverlast ondervonden. Een groot contrast met eerdere periodes van droogte. Deze extreme weersomslag drukt ons stilaan met de neus op de feiten. “Onze strategie om water in sneltempo af te voeren via pompinstallaties, riolen en strakgetrokken rivieren, is door de klimaatverandering steeds meer achterhaald”, zegt Anthony Sandra, portfolio manager bij KBC Asset Management. “Bij hevige regenval komt er in korte tijd te veel water in ons afvoersysteem. Gevolg: overstromingen. Doordat het water veel te snel wordt weggevoerd, hebben we bovendien weinig water in tijden dat er langdurig geen regen valt. Gevolg: droogte. In tegenstelling tot wat ons buikgevoel zegt, is water dus een schaarse en waardevolle hulpbron, die vaak ongelijk verdeeld is over de wereld. Sommige gebieden hebben te maken met droogte, overstromingen, vervuiling of conflicten over waterrechten.” 

Telkens er zich een natuurfenomeen voordoet, klinkt de roep van getroffen bewoners om het waterprobleem aan te pakken. “Helaas is het niet zo evident. Het duurzaam beheren van water is een wereldwijde uitdaging voor de huidige en toekomstige generaties. Een uitdaging die steeds meer bedrijven en overheden aangaan door op zoek te gaan naar oplossingen om water efficiënt te beheren”, benadrukt Sandra. 

Ook de landbouw en de overheid passen innovatie toe om het waterverbruik aan te pakken.
In Roeselare is er een proefproject opgestart dat zich richt op het kweken van natte teelten. Door het verbreden van waterlopen en het wegnemen van betonnen kokers, ontstaat ruimte voor oeverplanten die geoogst kunnen worden voor meerdere doeleinden. Zo is de lisdodde relevant als ruwvoer, stalstrooisel, bouw- en isolatiemateriaal en dakbedekking. Watermunt als smaakmaker. Of waterkers als afwerking van een zomers slaatje. De mogelijkheden zijn legio, waardoor de landbouwer zijn landbouwareaal zou kunnen diversifiëren.

Met artificiële intelligentie kunnen landbouwers hun irrigatie afstemmen op de weersvoorspellingen en de staat van de planten, wat een aanzienlijke besparing op tijd en kosten betekent.
Glastuinbouwers investeren tegenwoordig niet alleen in buffercapaciteit om het water van hun serres op te vangen, maar ook om dat van buurtbewoners op te vangen en zo omliggende landbouwers te helpen in tijden van droogte.

Infrastructuurwerken beschermen kusten en rivieren dan weer tegen de verhoging van de zeespiegel of hebben aandacht voor de waterhuishouding in het binnenland. Momenteel is de bouw van een gecombineerde pomp-en waterkrachtcentrale op het Albertkanaal in Genk volop aan de gang. Deze centrale zal in periodes met voldoende water energie opwekken voor het aansturen van de sluizen en voor het bedienen van ongeveer 1500 gezinnen. Bij lange droogte zal de centrale water terugpompen bij het versassen van schepen, zodat de scheepvaart niet in het gedrang komt. Deze centrale zal samen met vijf andere in Wijnegem, Olen, Ham, Hasselt en Diepenbeek het kanaal weerbaarder maken tegen de grillen van de Maas, die het Albertkanaal voedt.

De toenemende watervraag staat volledig haaks op het afnemende aanbod en het huidige watertekort in verschillende regio’s wereldwijd. Dat maakt van water een groeiende markt. Het neemt een steeds prominentere plaats in op de economische en politieke agenda.