Zwitserse centrale bank kijkt ‘rustig’ de kat uit de boom

Het clubje van centrale banken die zich geen al te grote zorgen hoeven te maken over de snel oplopende inflatie wordt klein. De Zwitserse centrale bank (SNB) behoort wel nog tot dit select gezelschap. Zij hield de beleidsrente donderdag onveranderd op -0.75% en dat zal nog wel even zo blijven. Ondanks de Zwitserse frank recent fors steeg, tot bijna pariteit met de euro, kan het dus nog even duren alvorens de dominosteentjes juist vallen voor een meer uitgesproken terugval van de Zwitserse frank.

De SNB trok haar inflatievooruitzichten op tot gemiddeld 2,1% dit jaar, maar verwacht al opnieuw een terugval tot 0,9% in 2023 en 2024. Voor dit inflatiepad gaat de centrale bank uit van een onveranderde beleidsrente over de hele beleidshorizon. De economische groei zal vertragen van 3,7% in 2021 tot 2,5% in 2022. In december was de verwachting nog dat de groei op 3% zou uitkomen.

Uiteraard is de onzekerheid omtrent deze vooruitzichten groot. Toch verwacht de SNB dat de uiteindelijke impact van de crisis op de Zwitserse economie beheersbaar blijft. Het land heeft weinig directe economische banden met Rusland en Oekraïne. De effecten komen ook hier vooral door hogere kosten voor bedrijven en gezinnen en door eventuele bijkomende aanbodproblemen. De situatie op de arbeidsmarkt blijft nog verbeteren.
 

In het kostenverhaal speelt natuurlijk ook de waardering van de Zwitserse frank een belangrijke rol. De munt blijft sterk gewaardeerd blijft en daarom kan de centrale bank ingrijpen om de munt af te remmen. Maar de SNB neemt ook de algemene ontwikkeling op de wisselmarkt mee in zijn evaluatie. Dat is nieuw in vergelijking met de boodschap van vorige keer, want zo wordt de “relatieve inflatieontwikkeling” met de handelspartners in overweging genomen.

Iets concreter gezegd: de frank moet niet te snel versterken, maar in de mate dat door de sterke frank de (binnenlandse) kosten in Zwitserland veel minder snel oplopen dan in het buitenland, is een graduele/beperkte versterking zeker geen ramp. In dit verband steeg de liquiditeit (deposito’s) in de eerste weken van maart met zo’n 3,7 miljard Zwitserse frank, wat kan wijzen op beperkte interventies. Maar de actie bleef beperkt.
 

Nadat de Zwitserse kort bij pariteit met de euro koerste, verzwakte de munt weer. Dat lag in lijn met het algemene, iets betere, marktsentiment. Zolang de onzekerheid in verband met Oekraïne echter aanhoudt, blijft de Zwitserse frank waarschijnlijk sterk. Vanuit economisch oogpunt is een verzwakking mogelijk van zodra de reële rentes in de VS en in Europa aantrekken, wat mogelijk is door signalen van een doortastend anti-inflatie beleid. De ECB heeft wat dat betreft al een eerste bocht genomen, maar tot nu wordt de Europese rente vooral gedreven door hogere inflatieverwachtingen en niet zozeer door een hogere reële rente. Het kan dus nog even duren alvorens de dominosteentjes juist vallen voor een meer uitgesproken terugval van de Zwitserse frank.