Wat brengt 2022 op en naast de beurs?

2021 startte stevig. In de eerste maanden werd een vervolg gebreid aan het koersherstel van 2020. Ondanks de opstoot van de Covid-Deltavariant leek de pandemie onder controle en groeide de hoop op een verdere normalisering van de economie. Er werd gedroomd van de 'zomer van de vrijheid', zelfs de 'roaring twenties' waren even terug. Bovendien stelde de Amerikaanse president Biden een nieuw stimuluspakket voor en bleven de centrale banken voorzichtigheid prediken.

Net voor de zomer werd gepauzeerd. De inflatievrees stak de kop op en er werd gevreesd dat de centrale banken de geldkraan abrupt zouden dichtdraaien. De rentevoeten sprongen op, inflatie-gelinkte obligaties waren in trek en de aandelenmarkten zetten een stap terug. De nervositeit was echter van korte duur. Eens te meer slaagden de centrale bankiers erin beleggers te overtuigen. Unisono klonk het dat de inflatiespanningen van 'voorbijgaande aard' waren. De rente zakte terug naar de niveaus van het jaarbegin en aandelen hervatten de klim aangevuurd door ijzersterke bedrijfsresultaten.

Het sterke economische herstel liet zich niet alleen op de beursvloer voelen. Toen het containerschip 'Ever Given' het Suezkanaal blokkeerde, werd duidelijk dat de bevoorradingscyclus het moeilijk had. In het derde kwartaal kraakte het just-in-time-model helemaal in zijn voegen. De sterke vraag duwde de energieprijzen de hoogte in en ook in andere sectoren werd het tekort aan grondstoffen, arbeidskrachten en transportmiddelen nijpend. Het 'stagflatie' doembeeld stak de kop op. Daarenboven werd het duidelijk dat het China menens was met de strakkere regulering van de lokale economie. De aandelenmarkten pauzeerden opnieuw en de rentevoeten klommen naar de niveaus van mei.

Maar opnieuw namen de bedrijfsresultaten de twijfels weg. Sterke groeicijfers en nauwelijks margedruk duwden de koersen in oktober en november hoger. Bovendien leken de spanningen in de bevoorradingscyclus geleidelijk af te nemen.

Toen de champagne al werd koud gezet, eiste COVID opnieuw een hoofdrol op. Terwijl Europa wordt geteisterd door een vierde virusgolf, houdt de wereld de adem in voor de nieuwe omikronvariant. Sinds eind november aarzelen de aandelenmarkten dan ook, vooralsnog zonder fors te corrigeren, en vinden obligaties gretiger kopers.
 

Ondanks de recent weer toegenomen onzekerheid loste 2021 zijn belofte van economisch kanteljaar grotendeels in. Het economisch herstel dat eerder al sterk aantrok in de VS zette ook in Europa door. Na de double-dip recessie als gevolg van de derde covid-wintergolf trok de Europese economie sterk aan, vooral gevoed door budgettaire stimulus en inhaalvraag en gesteund door een extreem soepel monetair beid. Voor 2021 ramen we de groei in de eurozone op 5,0%, terwijl België mede dankzij een kleinere blootstelling aan aanbodproblemen nog hogere groei laat optekenen voor 2021: 6,0%. De werkgelegenheid herstelde fors en faillissementsgolven bleven (voorlopig) uit. De vraag blijft of we ondanks een lagere tewerkstelling toch niet stilaan ‘volledige tewerkstelling’ op de radar krijgen.

Begin december stelde KBC deze economische vooruitzichten voor 2022 voor op een speciaal webinar. Hoofdeconoom Hans Dewachter richtte de schijnwerpers op de macro-economische verwachtingen en Lazlo Belgrado, Chief Strategist bij KBC Asset Management, ging dieper in op wat de belegger kan verwachten voor volgend jaar. Bekijk het volledige webinar hier.