Mee met de markt: “Banengroei en prijsdalingen”

De dollar daalde (€1 = $1,0899) vrijdag na de publicatie van het officiële banenrapport. Daaruit bleek dat de banengroei in de VS op een ietwat lager toerental draaide dan verwacht, maar wel sterk genoeg blijft om de (stijgende) rentepolitiek van de Federal Reserve verder te zetten. Er kwamen vorige maand 209.000 banen bij, een maagdenzucht onder de verhoopte 225.000 stuks. De werkloosheid daalde zoals verwacht van 3,7% in mei naar 3,6%, terwijl de uurlonen met 4,4% aandikten op jaarbasis. En dat laatste lag boven de verwachting van 4,2%, waarmee de inflatievrees opnieuw werd gevoed. 

Wall Street wist er niet meteen raad mee en daalde 0,3%, waarbij de technologiesector opnieuw een sterkhouder bleek (Nasdaq: -0,15%), naast de energie-aandelen (+2%) en de grondstoffen (+1%). Dat patroon keerde ook in Europa (+0,12%), waar ook de telecomwaarden (-0,7%) en de nutsbedrijven (-1%) de rode lantaarn toebedeeld kregen.

De obligatiemarkt, die zich de voorbije dagen al bijzonder zenuwachtig vertoonde, gleed verder af, zodat de 10-jaarsrentes aan de beide kanten van de Atlantische oceaan hoger trokken. In de VS noteren we 4,08%, tegenover 2,64% in Duitsland. Omdat de korte termijn rentes stabiel bleven, zetten de rentecurves in beide blokken hun vervlakking onverminderd voort: het verschil tussen de 10- en 2 jaarsrente verkleinde tot 70 basispunten in Duitsland én in de VS, komende van 85 en 90 enkele weken geleden.

De olieprijzen boekten vorige week hun tweede opeenvolgende weekwinst. Dat werd aangedreven door een groter dan verwachte daling van de Amerikaanse olievoorraden en een forse terugval van de benzinevoorraden. Wel blijft de prijs voor een Brent-vat nog altijd “maar” schommelen rond 78 dollar per vat, tegenover een piek van net geen 130 dollar op 8 maart 2022.

In Europa vielen de gasprijzen terug tot 32,8 euro per MWh, tegenover 40 euro op 3 juli . Hier speelt het zomerweer een belangrijke rol, want overvloedige zon drukte de elektriciteitsprijs op de groothandelsmarkten deze maand al herhaaldelijk onder nul.

Over naar China, waar de consumentenprijzen onverwacht vlak bleven in juni 2023. In mei stegen ze immers nog met 0,2%, maar sindsdien vielen de prijzen van non-foodproducten (-0,6% j/j), transportkosten (-6,5%) en onderwijs (+1,5%) versus 1,7%). De kerninflatie steeg wel nog met 0,4% op jaarbasis, na een stijging met 0,6% in mei. Maar ook dat is véél minder dan wat in de westerse economieën zien.

We kregen ook inzicht in de producentenprijzen. Die daalden zelfs met 5,4% op jaarbasis, goed voor een negende opeenvolgende maand op rij. Dat is te wijten aan een afnemende vraag en dalende grondstoffenprijzen (-9,5%).

Ook op andere vlakken zien we meer en meer prijsdalingen op jaarbasis. Zo daalde de voedselprijsindex van de FAO voor de tweede maand op rij van 124 in mei naar 122,3 in juni. Dat is het laagste peil sinds april 2021 én een stuk onder het recordpeil van 159,7 in maart 2022. Te noteren zijn lagere prijzen voor granen (-2,1%), plantaardige oliën (-2,4%) en zuivelprijzen (-0,8%).

Ook de suikerprijs daalde voor het eerst in vijf maanden (-3,2%), door de goede voortgang van de suikerrietoogst van 2023/24 in Brazilië en een slabakkende Chinese China.

Op de economische kalender vinden we vandaag nog de Japanse lopende rekening en handelsbalans, naast het Europese investeerdersvertrouwen en inflatiecijfers uit Noorwegen. En dan zijn er nog een massa speeches, al zullen dat wel weer veel woorden en weinig boodschap zijn.