Moody’s zet bancaire kredietscore op oranjerood in de VS

Moody's verlaagde gisteren de kredietscore van 10 Amerikaanse banken met één graad en plaatste zes bankgiganten, waaronder Bank of New York Mellon, US Bancorp, State Street en Truist Financial, op de lijst voor mogelijke verlagingen. De vooruitzichten werden verder bijgesteld naar negatief voor elf grote kredietverstrekkers, waaronder Capital One, Citizens Financial en Fifth Third Bancorp. De tweede kwartaalcijfers lieten bij veel banken lieten een toenemende druk op de winstgevendheid zien die hun vermogen om intern kapitaal te genereren zal verminderen. Financieringsrisico's en een zwakkere winstgevendheid maken dat de kredietwaardigheid van de hele sector op de proef zal worden gesteld”, zo klinkt het bij de kredietbeoordelaar.

Zes obligaties van grote Amerikaanse banken kregen een downgrade: U.S. Bancorp, State Street, Bank of New York Mellon BK, Northern Trust, Cullen/Frost Bankers en Truist Financial (TFC). U.S. Bancorp daalde gisteren met 2,2% in de reguliere beurshandel, State Street daalde met 1,2% en de aandelen van Truist daalden dinsdag 1,6% in de nabeurshandel. Tot de kleinere banken die een downgrade kregen van Moody's behoorden Commerce Bancshares en BOK Financial.

Moody's Investor Service ziet een heel aantal potentiële problemen voor de Amerikaanse banken en dus werden er een heel aantal exemplaren op de nominatielijst gezet. Dat wil zeggen dat de kredietscore mogelijk verlaagd kan worden. Voor andere middelgrote en kleinere kredietverstrekkers werden de kredietscores van de schulden nu al verlaagd. De beslissing is niet erg opmerkelijk, onder meer omdat sectorgenoot Fitch vorige week al de Amerikaanse staatsschuld verlaagde en daarmee een storm van reacties over zich heen kreeg.

Centraal in deze actie staat de visie dat de hogere rente potentieel tot problemen kan leiden die vergelijkbaar zijn met de problemen die in maart van dit jaar leidden tot de ondergang van Silicon Valley Bank en Signature Bank. Denk naast de gestegen rente ook aan dalende activaprijzen en een verzwakkende commerciële vastgoedmarkt. En die impact was bij veel banken al zichtbaar in het tweede kwartaal, want de winstgevendheid staat meer onder druk. En zo zal ook het vermogen om intern kapitaal te genereren verminderen. In, een scenario van “milde recessie” ziet ernaar uit “dat de kwaliteit van de activa zal afnemen".

Op 23 juni waarschuwde Moody’s ook al dat de niet-bancaire kredietsector van 1,4 miljard dollar voor zijn “eerste serieuze uitdaging” staat om zich door een recessie en een toename van het aantal wanbetalingen door kredietnemers heen te slaan. Zo’n tientallen miljarden dollars aan leningen die in 2021 aan de top van de markt werden onderschreven, komen stilaan immers onder behoorlijk grote druk te staan door de sterk gestegen rentekosten en een vertragende economie. Concreet gaat het om leningen die grotendeels werden afgesloten toen de rente bijna nul was en toen de economische groei in de VS nog floreerde. Maar dat was voor de Federal Reserve de rente agressief begon te verhogen in een poging om de Amerikaanse inflatie af te koelen. Met name de fondsen die beheerd door kredietverstrekkers Ares en Owl Rock springen in het oog.

De 10-jaarsrente is recent weer opgeklommen naar niveaus die eerder dit jaar de meeste problemen in de banksector veroorzaakten. Het is intrigerend om te zien dat er vergelijkingen getrokken worden tussen de huidige situatie en die van 2011, hoewel de verschillen niet groter konden zijn. 

Toen verkleinde de Fed haar balansactiva echter niet, zoals dat vandaag wel het geval is, waren buitenlandse centrale banken substantiële kopers van Amerikaanse schulden en kenden de belastinginkomsten van de overheid niet de scherpe daling die we nu zien. Maar vooral heeft de Amerikaanse economie vandaag een aanzienlijk hogere hefboomwerking dan ion 2011, terwijl de rente toen rond het nulpunt schommelde. 

Dat alles maakt dat beleggers vandaag niet heel veel oor en oog hebben voor de potentiële problemen die kunnen voortvloeien uit een structureel hogere kapitaalkostenomgeving, vooral wanneer meer dan 90% van de rendementscurve van de Treasuries omgekeerd is. Het feit dat er nog geen recessie is geweest, betekent immers niet dat de kans op zo’n recessie klein of kleiner is. Omdat dergelijke spanningen zich meestal ergens, vroeg of laat, moeten manifesteren, is de actie van Moody’s minder verrassend dan de koersreacties laten uitschijnen.