2021 werd zonder meer een gouden jaar voor beleggers, aangezien zowat alle aandelenbeurzen het jaar met veel winst (in euro-termen) konden afsluiten. Dat China en de opkomende markten de neus maar nipt boven water konden houden, is minder belangrijk dan de hoop dat we in 2022 geleidelijk kunnen evolueren naar een situatie waarbij de belangrijkste operationele knelpunten (problemen in de toeleveringskettingen, chiptekorten, hoge Europese gasprijzen, etc) weggewerkt raken.

Zelfde voor de fel opgelopen inflatiecijfers, onder meer door de verwachte drie renteverhogingen die de Amerikaanse centrale bank op stapel heeft staan. De Federal Reserve boezemde obligaties op lange termijn tot dusver echter maar weinig schrik in: de 10-jaarsrente in de VS stabiliseert al een tijdlang rond 1,51%, al verwachten analisten een stijging tot 2,08% tegen einde 2022. De Europese rente veerde recent wél op van -0,37% tot -0,17%, ook al zal de ECB zijn poeder zeker nog droog houden tot minstens 2023.

De dollar haalde alweer zijn schouders op bij het horen van dergelijke voorspellingen ($1 = €1,134).

De onzekerheid blijft wel groot. Dat wordt onder meer gevoed door het nijdig omnipresent blijvende coronavirus. Daardoor positioneerden beleggers zich in de laatste weken van 2021 duidelijk richting defensieve aandelen: niet-duurzame consumentengoederen, vastgoedbedrijven, de gezondheidssector en de nutsbedrijven straalden van blijdschap, terwijl de sectoren energie en  IT de rode lantaarn toegedicht kregen. Maar omdat de eerste renteverhoging elke dag wat dichterbij komt, vermindert de aantrekkingskracht van nutsbedrijven en hoge dividendbetalers geleidelijk aan, en riskeert ook het sentiment en de waardering van groeiaandelen te vervlieden.

In Azië klokten de aandelen gemiddeld genomen af met winst. Maar de notering van  de Evergrande Group (+6,6% nabeurs) werd opgeschort door de beurs van Hong Kong in afwachting van een bericht. De vastgoedmoloch blijft worstelen om meer dan 300 miljard dollar aan schulden terug te betalen, waaronder bijna 20 miljard dollar aan internationale obligaties waarvoor kredietbeoordelaars vorige maand een rode kaart trokken nadat het bedrijf betalingen had gemist. Ook in 2022 komt alles terug, nietwaar?

De olieprijs daalde 0,8% tot 78,35 dollar per vat Brent, ondanks dat de OPEC+ van mening is dat de impact van de omikronvariant “mild en tijdelijk” zal zijn. Het kartel houdt wel de deur open voor een verdere productieverhoging, tegen de achtergrond van stabiele economische vooruitzichten in zowel de geavanceerde als de opkomende economieën. Dinsdag vergaderen de oliebonzen over de vraag of de verhoging van de productiedoelstellingen met 400.000 vaten per dag in februari gestand blijven.

Minstens even interessant is de evolutie van de Europese gasprijzen, want die daalden recent wel héél erg fors: van meer dan 180 euro per MWh midden december tot 70,3 euro per MWh gisteren. Een milde winter, extra leveringen (via schepen) en erg dunne handel reduceren een heet politiek hangijzer tot een doordeweeks euvel, al kan dat snel veranderen natuurlijk.

Er staat vandaag weinig op het menu, dus beleggers in aandelen en obligaties zouden rustig moeten kunnen opstarten in het nieuwe jaar. Op de rol staan wel belangrijke macro-economische cijfers uit Europa, Italië, Tsjechië, Hongarije: het betreft PMI-indicatoren die het sentiment van de aankoopdirecteuren in de verwerkende nijverheid meten. Interessant als barometer, vooral omdat we later deze week nog meer van dergelijke cijfers uit verschillende regio’s aangereikt zullen krijgen. Op woensdag en vrijdag worden die trouwens aangevuld met erg interessant data over de Amerikaanse werkgelegenheid.