Powell begraaft begrip ‘tijdelijke inflatie’

Gisteren verscheen Fed-voorzitter Powell in een hoorzitting voor de Senaat. Hij gaf tekst en uitleg bij de beleidsaanpak. De vooraf gepubliceerde tekst suggereerde maandag dat het een ‘verplicht’ nummertje zou worden met weinig nieuws. De markt verrassen behoort niet meer tot de standaardtoolkit van centrale bankiers. Gisteren was het nog eens anders.

Vooreest leverde Powell onverwacht zijn prominent lidmaatschap van ‘Team Temporary’ in. De inflatie zal volgend jaar waarschijnlijk wel vertragen. Toch moest Powell deemoedig toegeven dat de Fed, samen met veel anderen, de inflatiedynamiek onderschatte. Die is forser, grijpt breder om zich heen en zal waarschijnlijk langer dan verwacht aanhouden. Inflatie wordt naast een monetair-economisch probleem ook een belangrijk maatschappelijk en politiek topic. Het is dus niet toevallig dat de Fed-voorzitter zijn bocht nam in het politieke hart van de VS. Hoe dan ook, het etiket ‘tijdelijk’ dekt de lading niet meer en mag begraven worden. Inflatie krijgt vergeleken met groei of het nastreven van maximale tewerkstelling vanaf nu relatief meer gewicht in de beleidsinschatting van de Fed. Zelfs de onzekerheid over de impact van de nieuwe Omikronvariant voor de groei weerhield Powell niet om zijn bocht nu al te nemen. Powell draaide de risico’s in zekere zin zelfs om. Het intomen van de inflatie is nodig om een evenwichtig herstel van de arbeidsmarkt te verzekeren. Wat betekent dit concreet?

Op de vergadering van 15 december onderzoekt de Fed een versnelde afbouw van de obligatieaankopen. Sinds vorige maand bouwt de Fed die aankopen van $120 mld af met 15 mld/maand. Ze stoppen dan aan het einde van kw 2 2022. Dat kan enkele maanden vroeger (eind kw 1?). Zodra de obligatieaankopen aflopen, kan de Fed het echte anti-inflatiewapen inzetten: hogere beleidsrentes. Een scenario waarbij de Fed de rente vanaf kw2 telkens met (minstens?) 25 bpn verhoogt, wordt echt realistisch. Vorige week verdisconteerde de markt dit scenario al, maar het nieuws over de Omikronvariant bekoelde het ‘enthousiasme’.
De marktreactie komt zeer bekend over. De Amerikaanse rentecurve vervlakte opnieuw. De korte rentes stegen fors (2-j +8 bpn). Tegelijk toonden de lange rentes ondanks de al zeer lage niveaus weinig beweging. De markt gaat uit van een korte verstrakkingscyclus omwille van de risico’s voor groei. De reële rentes daalden ook opnieuw. Een vlakkere curve met hogere korte rentes is in principe goed nieuws voor de dollar. EUR/USD viel tijdelijk terug van 1.1375 tot in de buurt van 1.125, maar sloot uiteindelijk nog met een positief dagsaldo (1.134). Een beetje ontgoochelend voor de ‘USD-bulls’. Mogelijk temperde het idee van een korte rentecyclus en de lagere reële rente het USD-enthousiasme. Tegelijk nam de voorbije dagen ook de druk op de euro al iets af. ‘Euro-supporters’ spelen mogelijk met het idee dat Lagarde, Lane en co zich stilaan zeer éénzaam, zo niet, ongemakkelijk, moeten voelen in ‘Team Temporary’. Is hier ook een 180-graden bocht op komst? Het zou niet onlogisch zijn, al was het maar gezien de record EMU-inflatie van 4.9% van gisteren. Toch blijven we hier tot nader bericht lid van team ‘ongelovige Thomas’: eerst zien en dan geloven. Vanuit technisch oogpunt evolueert EUR/USD in een kortetermijn consolidatiepatroon tussen 1.1186 en 1.1525. Pas bij een herstel boven dat laatste niveau klaart de hemel voor de euro echt op.