Riksbank schakelt hoger; Kroon profiteert niet
De Zweedse Riksbank (RB) had de eer als eerste deze week haar nieuwe (inflatie)inzichten te vertalen in een gepast/aangepast monetaire beleid. De vorige Riksbank beleidsvergadering vond plaats op 30-juni. In het huidige context is dat een eeuwigheid. Voorzitter Ingves en zijn beleidscomité lieten de modellen opnieuw lopen en zochten naar een uitleg waarom die inflatie sneller stijgt en langer hoog zal blijven. De CPIF-inflatienorm die de centrale bank monitort steeg tot 9.0% in augustus. Voor dit en volgend jaar verwacht de Riksbank nu gemiddeld 7.8% (6.9% in juni) en 5.1% (4.2%) inflatie. Tijd voor monetaire plan B+.
Twee weken geleden zei ECB-voorzitster Lagarde dat stappen van 75 bpn niet de norm zijn en dat verdere actie zal worden afgetoetst aan de data. Ze bedoelde het waarschijnlijk anders, maar de Riksbank heeft die gedachte alvast ter harte genomen. Ze trok de rente op met een volle 1.0% tot 1.75%. De analyse van de Riksbank is duidelijk in haar eenvoud. We vertalen even de eerste zin van het persbericht: ‘De inflatie is te hoog. Ze ondermijnt de koopkracht van de gezinnen en maakt het zeer moeilijk voor gezinnen en bedrijven om hun financiën te plannen. Daarom het monetair beleid verder verstrakt worden’. Niet enkel trok de Riksbank het verwachte inflatiepad voor dit en volgend jaar fors op. Ook de kwalitatieve analyse is duidelijk. Een deel van de prijsstijgingen is gevolg van hoge energieprijzen en andere externe schokken. De centrale bank laat er echter geen twijfel over bestaan dat ook de binnenlandse vraag-aanbodbalans en de krappe arbeidsmarkt de inflatiedynamiek voeden. Die vraag moet dus worden ingetoomd.
In juni ging de Riksbank uit van een beleidsrente van 2% begin volgend jaar. Nu luidt de boodschap dat de rente de volgende 6 maanden verder wordt opgetrokken tot een piek van (minstens) 2.5%. Aan de afbouw van de obligatieportefeuille verandert niets. Herinvesteringsaankopen zullen waarschijnlijk wel eind dit jaar stopen. De onverwacht forse Zweedse renteverhoging is een teken aan de wand. De centrale bank stond de voorbije jaren eerder aan de ‘softe’ kant van het monetaire spectrum. Toen de inflatiedynamiek stilaan veranderde, waren de hoge schuldgraad van de gezinnen en de financiële stabiliteitsrisico’s van te forse correcties op de vastgoedmarkt vaak reden om de weg van de geleidelijkheid te bewandelen. Die parameters spelen nog mee op langere termijn. Op korte termijn is het gewicht van deze factoren echter duidelijk naar de achtergrond verschoven.
Ook opvallend: na een kortstondige versterking onmiddellijk na de aankondiging leverde de kroon zijn winst op zeer korte tijd terug in. Het monetair referentiekader is ook in beweging. Zelfs met een 1.0% renteverhoging en een mogelijke rentepiek van 2.5% blijft de Riksbank eerder een ‘softie’, zelfs in een Europees perspectief. Tot nu was de koers van de munt meestal geen topprioriteit in het RB-beleid. Dat is misschien al iets om naar uit de kijken bij de volgende vergadering. Voorlopig is de kroon aan een zwakke rit bezig. Het niveau EUR/SEK 10.81 dreigt nog steeds de worden doorbroken. Boven 10.90 komt de kroon waarschijnlijk prominenter op de inflatieradar van de Riksbank.
EUR/SEK:1.0% extra rentesteun redt de kroon niet
