Een derde renteknip door de RBA
De Australische centrale bank kwam gisteren bijeen voor de oktober-beleidsvergadering. Daarin besloten gouverneur Lowe en de zijnen om de rente voor de derde keer dit jaar met 25 bp te verlagen. De beleidsrente bereikt op die manier een nieuw historisch diepterecord van 0.75%. De beslissing was grotendeels verwacht. We gaan even dieper in op de RBA’s rationale.
Het aanslepend handelsconflict tussen de VS en China hangt als een donkere wolk boven de Australische – en bij uitbreiding de wereld – economie. Er is vooralsnog weinig zicht op een doorbraak en dat weegt door op het sentiment van de bedrijven. De onzekerheid leidt tot een uitstel van investeringen, klinkt het. De arbeidsmarkt doet het, net zoals in veel andere landen, daarentegen helemaal niet slecht. De werkloosheidsgraad stabiliseert rond een vrij lage 5.3% en de participatiegraad (66.2%) noteert aan een recordniveau. De tewerkstellingsgroei houdt stand, al vertraagde dat tempo recent. Lowe en co denken dat die vertraging zich op korte termijn zal verder zetten. Ook de loongroei blijft eerder beperkt en dat ziet de RBA graag anders. Het weegt immers op de binnenlandse consumptie, een belangrijke drijfveer voor economische groei. Over dat laatste klinkt de centrale bank voorzichtig positief: Australië bereikte in 1H 2019 mogelijk het kantelpunt na een zwak 2H 2018. De lage rentes, belastingverlagingen, infrastructuurwerken en een stabilisatie in de huizen- en grondstoffenmarkt worden verwacht de groei verder te ondersteunen.
De inflatie hinkt evenwel achterop. Omwille van de ruime Australische arbeidsreserves (en daaruit volgend de beperkte loongroei) is er voorlopig weinig sprake van inflatoire druk. De RBA verwacht de inflatie voor de komende jaren eerder aan de ondergrens van haar 2-3%-doelstelling. Zowel de ruimte op de arbeidsmarkt als de aanhoudend lage inflatie verantwoorden volgens de RBA de renteknip. Ze signaleerde zelfs een verdere versoepeling als dat nodig zou zijn.
De beslissing blijft wel niet helemaal vrij van kritiek. Gouverneur Lowe is nog steeds overtuigd van de effectiviteit van het monetair beleid. Hij kan moeilijk anders. Toch komt het debat omtrent het marginaal nut van een renteverlaging en de negatieve effecten van een (uiterst) lage rente ook in Australië stilaan op gang.
De Australische dollar staat al lang onder druk, vooral tegenover zijn grote Amerikaanse broer. De Aussie verloor na het rentebesluit gisteren verder terrein tot kortbij AUD/USD 0.67. Dat is het laagste niveau sinds begin 2009. Aan deze niveaus verdisconteert de munt al heel wat negatief nieuws (handelsonzekerheid). De globale groeivertraging houdt voorlopig echter onverminderd aan. Meer zelfs: de teleurstellende ISM (verwerkende nijverheid) suggereerde gisteren dat de VS zich langzaamaan richting de ‘gevarenzone’ begeeft. In zo’n context blijven we dan ook voorzichtig om de munt opnieuw te omarmen, de RBA en het ‘risico’ op meer renteverlagingen indachtig. De markt verdisconteert momenteel alvast een nieuwe renteverlaging in het eerste kwartaal van 2020.