Een bewogen vlucht…
Vandaag een verslag van het WK blufpoker in het Verenigd Koninkrijk. Finalisten Kwasi – Kamikwasi – Kwarteng en Andrew – unreliable boyfriend – Bailey gingen de voorbije weken tot het uiterste om hun tegenstander te overbluffen. Met nog een halve handelsdag te gaan, is Bailey aan de winnende hand.
Minister van Financiën Kwarteng speelde meteen bijzonder hoog spel met zijn openingszet. Hij durfde het aan om bijkomende, schuld-gefinancierde, lastenverlagingen aan te kondigen bovenop de bevriezing van energiefacturen voor Britse gezinnen en huishoudens. De Kamikwasi zweert bij zijn geld-uit-het-raampolitiek om de Britse groei structureel op te krikken. Dat inflatie zo al 10% bedraagt... tja... Dat het VK afhankelijk is van buitenlandse investeerders om de put te dichten… slik… Dat de Britse centrale bank een andere monetaire koers vaart dan de voorbije 15 jaar… echt?!... Kwarteng stuurde het VK richting faillissement en Britse markten in vrije val… “Wie gaat dat betalen, meneer?”… Pensioenfondsen en verzekeraars trokken aan de alarmbel. Een systeemcrisis dreigde.
Bank of England voorzitter Bailey knipperde als eerste met de ogen. Achteraf gezien de start van zijn schitterende “long con”. Ondanks alle inspanningen die de Britse centrale bank levert in haar inflatiekruistocht, besliste ze noodgedwongen om tot nieuwe obligatie-aankopen over te gaan. Drie weken, stelde gouverneur Bailey. Drie weken gaat de liquiditeitskraan open. Drie weken krijgt de regering de tijd om haar fiscale plannen te herzien. Drie weken krijgen pensioenfondsen en verzekeraars de tijd om hun scheefgetrokken marktposities te herzien. De eerste twee weken verliepen in alle stilte. Voor Kwarteng triomfantelijk, voor Bailey gehumilieerd. Kwarteng kent de reputatie van Bank of England, de unreliable boyfriend, die al meer dan één belofte brak. Wat daarna volgde is een ongelofelijke ontknoping van het potje blufpoker.
Maandag: De obligatie-aankopen worden niet verlengd na vrijdag, aldus Bailey. Zullen we wel eens zien, dachten de Britse markten… Britse rentes stegen richting de septemberpiek.
Dinsdag: Kwarteng schuift de zwarte piet van de implosie van de Britse markt al vroegtijdig in Bailey’s schoenen.
Woensdag: “Three more days”. De woorden gaan de geschiedenis als Bailey’s versie van “Whatever it takes”.
Toeval bestaat niet, maar toch. Diezelfde dag maakten Kwarteng en Bailey samen de oversteek naar Washington, waar de jaarlijkse IMF-vergaderingen plaats vinden. Datzelfde IMF dat haar boekje eerder te buiten ging door de roekeloze fiscale plannen van de Britse regering te verfoeien. Hoe de vlucht tussen Londen en Washington exact verliep weet niemand. Het is voer voor de gespecialiseerde roddelpers. Eén ding is zeker. Ergens hoog boven de Atlantische Oceaan greep Bailey een inslapende Kwarteng bij zijn schabbernakken en trok hem verdwaasd mee naar de vliegtuigdeur. Seconden later bengelde de Kamikwasi naar adem happend uit de deur. Enkel bij gratie van Bailey’s stevige grip om zijn enkels zou hij het vasteland weer bereiken. Wie niet horen wil, zal voelen. Discussie beslecht zonder een woord te wisselen.
Donderdag: Kwarteng verlaat in allerijl, staart tussen de benen, de IMF-vergadering. Zijn upper stiff lip trilt nog steeds na. De Britse regering zal haar fiscale plannen tegen maandag herzien. Britse markten herademen. Het weekend verloopt voor Bailey triomfantelijk, voor Kwarteng gehumilieerd…
Mathias Van der Jeugt, KBC Marktenzaal