Het laatste puzzelstukje?
Begin deze week was het op de markten nog even in de achteruitkijkspiegel kijken naar de gevolgen van de Jackson Hole speech van Fed voorzitter Powell. Samengevat: we zijn er bijna, maar nog niet helemaal. Om de afbouw van de obligatieaankopen (tapering in vakjargon) te starten moet er voldoende vooruitgang zijn zowel op gebied van inflatie als op weg naar maximale tewerkstelling. Zelfs ‘voorzichtige duif’ Powell geeft toe dat met een inflatie van 5.4% in juli dit item kan worden afgevinkt. Voor de tewerkstelling hield hij nog een slag om de arm, ook al bedroeg de jobcreatie in juni en juli telkens meer dan 900 000. De payrolls voor de maand augustus die straks bekend worden gemaakt, leggen mogelijk het ontbrekende puzzelstukje.
Mogelijk. De (Amerikaanse) markt toonde zich deze week alvast niet overtuigd. De Amerikaanse 10-j rente nestelde zich in een nauwe band rond 1.30%. Ook na Powell bleef het mantra: eerst zien (dat de payrolls sterk genoeg zijn) en dan geloven (dat de tapering echt kan beginnen). Wie toch al anticipeerde op een snelle start van ‘tapering’ werd die goesting helemaal ontnomen door een relatief zwak arbeidsmarktrapport van private loonverwerker ADP woensdag. Een private jobgroei van 374 000 beloofde weinig goeds voor de payrolls, waar men hoopt op een netto jobgroei van 725 000.
In verband met die ‘makke’ houding op de rentemarkt toch nog even een zijsprongetje naar de Europese rentemarkt. Het gebeurt niet zo dikwijls, maar begin deze week zette vooral de Europese kant van de vergelijking de lijnen op de (rente)markt uit. Enkele ECB-haviken grepen de hoger dan verwachte EMU inflatie (3% in augustus) aan om hun punt te maken in de aanloop naar de ECB-vergadering volgende week. De Europese rentemarkt ontkoppelde even van de VS. De 10-j Europese swaprente stevende zelfs opnieuw af op een positieve notering maar die ‘relatieve autonomie’ van de Europa bleek dan toch niet zo sterk na het zwakke ADP-rapport. We zien de Europese prijsweging deze week wel als een indicatie dat minstens een deel van markt zich realiseert dat er in Europa, meer nog dan in de VS, wel heel weinig (anticipatie op) enige vorm van afbouw is verdisconteerd. Alvast iets om in het achterhoofd te houden. Het verklaart ook deels het toch wel mooie herstel van EUR/USD deze week.
Terug naar payrolls. Wij gaan ervan uit dat die zullen volstaan zodat een meerderheid binnen de Fed klaar is om op de vergadering van 22 september de start van ‘tapering’ aan te kondigen. Zoals eerder aangegeven is de reactiefunctie in de markt mogelijk anders. Hier is waarschijnlijk een echt sterk rapport nodig om de Amerikaanse rente en de dollar echt hoger te sturen. Maandcijfers op voorhand inschatten is hoe dan ook niet evident en Covid gedraagt zich dan nog eens als bijkomende ‘statistische stoorzender’. Dat terzijde gaven enquêtes recent aan dat de bedrijven wel personeel willen aannemen, maar dat dit dikwijls niet lukt bij gebrek aan voldoende arbeidsaanbod. In theorie is een sterke vraag en onvoldoende aanbod voor de Fed eerder een reden om wel te starten met de afbouw, maar het is onwaarschijnlijk dat de markt zo zal redeneren als de payrolls straks afklokken op bijvoorbeeld ‘maar’ 400 .000. In zo’n scenario kan de correctie van de dollar nog wat verdergaan. Op weg naar EUR/USD 1.19+? We weten het om 14.30u.