Bank of England omarmt nood tot normalisatie

Een uitgekiende communicatiestrategie won het voorbije decennium enorm aan belang als beleidsmiddel van centrale bankiers. De eenvoudige codewoordjes van voormalig ECB-voorzitter Trichet zijn ver verleden tijd. Tegenwoordig wikken en wegen de monetaire heersers hun woorden dusdanig om de beleidslijn voor de volgende maanden vast te leggen en tegelijkertijd schokken op de financiële markten te vermijden. Vorige week maakte de Bank of England sneller dan verwacht komaf met de retoriek die sinds de start van de pandemie in voege is en omarmt ze de noodzaak tot prille beleidsnormalisatie.
De augustusvergadering van de Britse centrale bank ging gepaard met een update van het uitgebreide driemaandelijkse beleidsrapport. De nieuwe inflatievoorspellingen sprongen het meest in het oog. De BoE verwacht dat de Britse inflatie zal pieken op 4%, waar dat in mei slechts 2.5% was. De inflatie blijft langer (en verder) boven de 2%-inflatiedoelstelling, maar dat fenomeen krijgt voorlopig nog steeds het label “tijdelijk”. Wat de arbeidsmarkt betreft, wijzigt de BoE drastisch van visie. Tot nu wouden gouverneur Bailey en co vooral vermijden dat de pandemie tot massale werkloosheid zou leiden. De voorbije maanden werd duidelijk dat de piek in de werkloosheidsgraad achter ons ligt en dus verschuift de focus naar het invullen van openstaande vacatures. Net als in de VS dreigt een mismatch tussen vraag en aanbod op de arbeidsmarkt. Via loonstijgingen kan de hogere inflatie een meer permanent karakter krijgen, wat voor de BoE het signaal zou zijn om de beleidsrente sneller te verhogen.
De economische ontwikkelingen en nieuwe voorspellingen vertaalden zich in een nieuwe communicatielijn. Het voorbije jaar klonk het dat beleidsnormalisatie uit den boze was omdat er nog ruimte was op vlak van het duurzaam behalen van de inflatiedoelstelling (te lage inflatie) en het wegwerken van overtollige economische capaciteit. Nu stelt de BoE dat voorzichtige beleidsnormalisatie tijdens de beleidshorizon (3j) nodig is om de inflatiedoelstelling op duurzame wijze te behalen (te hoge inflatie).
Over de exacte timing van een eerste renteverhoging blijft het stil. De Britse kortetermijnrentemarkt zet in op het einde van het eerste kwartaal van 2022. Gouverneur Bailey en co scheppen wel duidelijkheid over het afbouwschema van de obligatieportefeuille van de centrale bank. Eind dit jaar zal die £895 miljard bedragen en stoppen de netto-aankopen. Financiële middelen van obligaties op vervaldag worden nadien wel nog gebruikt voor nieuwe aankopen, waardoor de totale portefeuille stabiel blijft. Als de Britse beleidsrente (nu 0.1%) tot 0.5% stijgt, stopt de Bank of England met het herinvesteren van die middelen en start een natuurlijke afbouw. Voordien was die drempel nog 1.5%. Diezelfde beleidsrente van 1.5% wordt nu het signaal voor effectieve obligatieverkopen door de BoE en dus een versnelde afbouw van de obligatieportefeuille. Het Britse pond had oren naar de boodschap van de centrale bank. Een sterlingrally brengt EUR/GBP van 0.8550 tot het jaardieptepunt van 0.8470. Voor een derde dag op rij staat dat steunniveau onder druk. Een volgehouden breuk maakt van de 0.8277-bodem uit 2019 het volgende doel.
Mathias Van der Jeugt, KBC Marktenzaal