Powell ziet geen reden tot actie
Gisteren hadden we het over de doortastende inflatieaanpak van de Hongaarse centrale bank Die gaf aan de rente (versneld) te zullen verhogen tot de inflatie terug zakt. Het contrast met de boodschap van Fed-voorzitter Powell gisterenavond kan moeilijk groter zijn. Ter illustratie toch even een, toegegeven uit de context gerukte vergelijking. De CPI inflatie in de VS bedroeg in juni 5.4% voor een inflatiedoestelling van 2.0%. In Hongarije stegen de consumptieprijzen 5.3%. Dat wordt afgewogen tegen een doestelling van 3.0% (+/- 1%). Toch kwam Powell gisteren tot een heel andere conclusie dan zijn Hongaarse collega Matolcsy. De ene inflatie is duidelijk de andere niet.
De Fed ziet het herstel zich doorzet. Sectoren die hard getroffen zijn door de pandemie hebben wel nog een weg te gaan en dat geldt ook voor de arbeidsmarkt. De nochtans stevige inflatie-opstoot, krijgt nog steeds het label ‘van voorbijgaande aard’, al geeft Powell toen dat hij ook niet weet hoe lang die nog hoog zal blijven. Hij reikte wel enkele elementen aan waarom de huidige prijsopsprong geen ‘echte’ inflatie is. De prijsstijgingen doen zich vooral voor in productgroepen waar het aanbod verstoord is of de vraag plots opveert na de heropening (tweedehands auto’s, vliegtuigtickets, …). Ook een ‘eenmalige’, zelfs forse prijsopstoot (bij voorbeeld olie) ziet Powell niet echt als inflatie, zelfs niet als zou blijken dat de prijzen niet terug dalen van dat hoge niveau. Voor ‘echte’ inflatie is er een zich herhalend mechanisme van prijsstijging nodig (loon prijsspiraal). Dit ziet Powell niet. Door deze ‘uitsluiting’ van sommige prijsstijgingen ligt de lat voor een inflatie die nodig is om het beleid te verstrakken natuurlijk wel heel hoog.
De conclusie laat zich raden. Er is vooruitgang op weg naar de doelstellingen van blijvende inflatie nabije de symmetrische 2-doelstelling en maximale tewerkstelling, maar nog niet voldoende, zeker niet voor de arbeidsmarkt. Een renteverhoging is hoe dan ook niet aan de orde. Het is ook nog te vroeg om al een concreet pad uit tekenen voor de afbouw van de obligatieaankopen. Wordt opgevolgd tijdens de volgende beleidsvergaderingen. Het idee dat die ‘roadmap’ voor de afbouw er komt in Jackson Hole (26-28 Augustus) of tijdens de septembervergadering (nieuwe vooruitzichten) staat op de helling. Voor de volledigheid vermelden we nog dat de Fed twee nieuwe-repo-faciliteiten in het leven riep die schokken op de geldmarkt zoals vorig jaar aan het begin van de pandemie moeten helpen voorkomen.
De marktreactie na de vergadering bleef beperkt. De lange rente daalde marginaal ( -1 bp voor de 10-j). Toch pikte de (rente)markt het softe signaal op. De reële rentecomponent dook nog maar eens naar een historisch dieptepunt (-1.18% voor 10-j!!) maar dat werd gecompenseerd door hogere inflatieverwachtingen. Op een vraag tijdens de persconferentie liet de Fed-voorzitter zich overigens niet verleiden tot een scherpe interpretatie van de toch wel opvallende bewegingen in de rentemarkt. Daar is de rust wat teruggekeerd al geraken zowel de Amerikaanse (1.25%) als de Duits 10-j rentes (-0.45%) moeilijk/niet weg van de recente dieptepunten.
Volgens de theorie is de combinatie een lage reële rente en hogere inflatieverwachtingen ongunstig voor de dollar en de schoolboekjes werden deze keer ook gevolgd. EUR/USD bodemt uit. De eerste weerstand van 1.1881/95 komt in het vizier. Een herstel boven 1.1975 zou dollarcomeback sinds begin juni ‘on hold’ zetten.