‘Gilets jaunes’ dwingen Macron op de knieën
President Macron is in 2019 van plan om €10 miljard meer uit te geven dan het huidige begrotingsakkoord voorschrijft. Hij hoopt daarmee de protestacties van de ‘gilet jaunes’ in de kiem te smoren. Bijkomend gevolg is dat het begrotingstekort voor 2019 dreigt op te lopen tot 3.5%. Dat klinkt de Italiaanse regering als muziek in de oren. En hoe reageert Europa?
De gele hesjes houden Frankrijk al zes weken in de ban. Een nieuwe belastingverhoging op brandstof was de aanleiding. Al snel namen de ‘gilets jaunes’ ook andere sociale thema’s in het vizier, zoals de ongelijke koopkracht tussen de verschillende bevolkingsklassen. In eerste instantie leek president Macron door te duwen met zijn geplande hervormingen. Hij haalde de negatieve effecten van fossiele brandstoffen op het milieu aan als voornaamste reden van de belastingverhoging op brandstoffen. De modale Fransman was allerminst overtuigd. De protestacties werden groter en gewelddadiger. Het bracht Macron uiteindelijk op de knieën. Hij schrijft een cheque van €10 miljard om de gemoederen te sussen. Met dat bedrag wil Macron een verhoging van de minimumlonen, belastingen op overuren en eindejaarspremies schrappen alsook de geplande belastingverhoging op brandstoffen achterwege houden.
Hoe reageert Europa?
De bijkomende uitgaven dreigen het Franse begrotingstekort voor volgend jaar te doen stijgen tot 3.5% van het BBP. Dat is in overtreding met de Europese begrotingsregels, regels die Frankrijk zelf altijd hard heeft verdedigd. Zal Pierre Moscovici, Europees Commissaris voor Economie en Financiën, zijn thuisland even hard aanpakken net zoals hij Italië al enkele maanden het vuur aan de schenen legt? De Franse schuldgraad is dan wel lager dan de Italiaanse (132%), maar dikt toch ook al aan richting 100% van het BBP. Tevens komt dit hard aan voor de eurofiele Macron. Anderhalf jaar geleden nog getipt als de nieuwe redder van Europa, vandaag in dezelfde boot met Italiaanse eurosceptici Di Maio en Salvini. Voor de ‘gilets jaunes’ is de kous daarmee echter nog niet af. Ze kondigden nieuwe protestacties aan, terwijl een deel zelfs het ontslag van Macron eist. Afwachten of de fiscale injectie de angel uit het protest kan halen.
De Frans/Duitse 10-jaarsspread steeg gisteren tot 48 basispunten, het hoogste niveau sinds de presidentiële verkiezingen van vorig jaar. Daarmee is het nog een heel eind verwijderd van de 285 basispunten die de Italiaanse 10-jaarsrente scheidt van haar Duitse tegenhanger. Een bijkomend gevolg is dat Italië iets stoutere schoenen aantrekt in de onderhandelingen met de Europese Commissie over de Italiaanse begroting. De vraag is maar of Europa het harde spel met Italië kan blijven spelen als ook Frankrijk in dezelfde richting evolueert.