Spaanse kiezer schudt kaarten aartsmoeilijk

Spanje trok zondag voor de vierde keer in evenveel jaar naar de stembus. De laatste keer dateert nog maar van april dit jaar. De socialistische PSOE onder leiding van Sánchez behaalde toen 123 zetels van het 350-koppige parlement. De partij was op onderhandelen aangewezen met onder meer de radicaal linkse Podemos en het liberale Ciudadanos. Die strategie faalde en Spanje belandde in een politieke impasse. Nieuwe verkiezingen waren volgens Sánchez de uitweg. Helaas…

Op 10 november schudde de Spaanse kiezer de kaarten zo mogelijk nog moeilijker. De PSOE verliest drie zitjes (120), haar “natuurlijke” coalitiepartner Podemos zeven (35). Zelfs met de steun van Ciudadanos, die de afgelopen maanden een regering met PSOE categoriek weigerde, behalen de drie geen meerderheid. De liberalen zagen hun aantal zetels gedecimeerd van 57 tot 10. Een coalitie onder Sánchez met Podemos en de Catalaans nationalistische ERC levert een meerderheid maar is in de praktijk niet evident. De Spaanse regering draaide recent nog enkele Catalaanse leiders de gevangenis in. Dan rest Sánchez enkel nog… een minderheidsregering met gedoogsteun van de centrumrechtse Partido Popular. Casado’s PP herstelde van de uppercut in april en behaalde 88 zitjes (+22). Casado liet de deur op een kier voor zo’n fragiele links-rechtse constellatie. Hij zal de huid wel zeer duur verkopen. De PP voelt de hete adem van Vox in de nek. De rechts-radicale partij behaalde 52 zetels (+28) en wordt plotsklaps de derde grootste partij van het land.

Politieke instabiliteit is in Spanje (voorlopig) geen aanleiding voor een slecht economisch rapport, wel integendeel. Met 0.4% kw/kw groei in het derde kwartaal behoort het land nog steeds tot de betere leerlingen van de EU. Het nooit eerder zo versplinterde politieke landschap baart de markt voorlopig dan ook weinig zorgen. De Spaanse kredietrisicopremie (renteverschil met Duitsland) liep sinds de stembusslag op zondag met amper 3 bpn op. Toch rijst de vraag hoe lang beleggers Spanje buiten het vizier blijven houden. “Globale” thema’s zoals het handelsconflict en brexit domineren op dit moment de markt. Dat blijft allicht niet steeds zo. Het is waarschijnlijk dat mettertijd en als de politieke impasse aanhoudt, de aandacht terug naar individueel niveau verschuift.

Farage breekt een lans voor Johnson
In vergelijking met politiek Spanje zijn de Britten sinds gisteren dan mogelijk beter af. Het VK stemt op 12 december. De politiek is er meer dan ooit verdeeld. Maar gisteren, op Wapenstilstand, brak de leider van de Brexitpartij Farage een lans voor de Conservatieve Partij. De Brexitpartij zal niet opkomen in de districten die de Tories tijdens de verkiezingen van 2017 wonnen. Premier Johnson is verwikkeld in een moeilijke oefening om de gematigde Conservatieve kiezer aan boord te houden zonder de ‘hardliner’ te verliezen. De démarche van Farage is een opsteker voor de Tories die zo de kans op een meerderheid na 12 december zien toenemen. Het pond reageerde positief: EUR/GBP dook beneden 0.86. Aan het technisch plaatje verandert dat voorlopig niets. Het koppel blijft gevangen in de zijwaartse handelsband rond 0.86, opgejaagd door de occasionele politieke quote en/of poll. “It ain’t over till the fat lady sings”, zegt men dan.