Eco data ruimen baan voor eventrisico
Decompressie. Markten haalden gisteren opgelucht adem. Ze spoelden de reeks ontgoochelende Amerikaanse cijfers van vorige week door op een luwe handelsdag. De Europese beurzen veerden op, net als Europese en Amerikaanse rentes. EUR/USD bracht de dag door in de schaduw van 1.10. Toch blijft het risicosentiment fragiel. De data verschuiven deze week naar de achtergrond en ruimen baan voor geopolitiek eventrisico en toespraken/notulen van centrale bankiers.
Chronologisch komen we eerst uit bij een toespraak van Fed-voorzitter Powell vanavond. Powell bevindt zich in het kamp van Fed-leden die de voorzichtigheid prediken. Beter anticiperend de beleidsrente verlagen dan te wachten tot het economische zwaar weer overtrekt. De septembervergadering toonde interne verdeeldheid over het te volgen pad de volgende maanden. Er vormen zich twee minderheidsblokken: één rond Fed-leden die de vorige renteknip onnodig achtte en één rond diegenen die dit of volgend jaar de rente voor de zekerheid nog 25 basispunten lager willen zien. Sinds de teleurstellende cijfers van vorige week stelden verschillende Fed-gouverneurs openlijk om alle opties open te houden voor de oktobervergadering. Dat is sneller dan verwacht. De markt dicht ondertussen een grote kans toe aan een derde opeenvolgende renteverlaging met 25 basispunten. Benieuwd of Powell de deur tot een nieuwe renteknip verder openzet.
Een tweede thema deze week zijn de Sino-Amerikaanse handelsgesprekken. Chinees vice-premier Liu He tekent vanaf donderdag present in Washington. De markten houden vooral vast aan het feit dat beide partijen opnieuw toenadering zoeken, eerder dan zich te laten ontmoedigen door bepaalde geruchten en acties. Officieel neemt President Trump bijvoorbeeld, in tegenstelling tot China, nog steeds geen genoegen met halve mini-akkoorden. Alles of niets. Daarnaast tonen de Chinese NBA-boycot of de Amerikaanse uitsluiting van Chinese technologiebedrijven (cameratoezicht, AI,…), officieel omwille van schendingen tegen de mensenrechten, dat alle mogelijke hefbomen goed zijn om de bovenhand te nemen aan de (handels)onderhandelingstafel.
Tot slot blijft de brexitsaga over. Het Britse parlement wordt opgeschort in de aanloop naar de Queen’s speech op 14 oktober. Omdat Johnson over geen parlementaire meerderheid meer beschikt wordt die toespraak ongetwijfeld een conservatief verkiezingsmanifest. De Britse premier geeft de voorkeur aan een binnenlandse verkiezingstour eerder dan aan bezoeken aan de Europese hoofdsteden om alsnog een akkoord uit de brand te slepen. Verschillende media berichten dat zijn entourage zich voorbereidt om het belemmerende Britse parlement (verplichting tot verlenging brexitdeadline tot 31 januari) en Europa (geen bereidheid tot onderhandelen over nieuwe voorstellen Ierse backstop) de zwarte piet door te schuiven voor het falen van Johnson’s missie. Vanaf dag 1 schreeuwde hij immers van de daken dat 31 oktober een onomkeerbare deadline vormde. Het VK zou de EU, met of zonder akkoord, verlaten. De uiterste deadline om uitstel te vragen bij de EU is 19 oktober. Als de oppositie hierover zekerheid krijgt, maken we ons op voor een val van de regering en nieuwe verkiezingen.