Britse economie groeit sterk, dankzij Brexit...

Zojuist maakte het VK de groeicijfers voor het eerste kwartaal bekend. De groei versnelde van 0.2% kw/kw in het vierde kwartaal van vorig jaar tot 0.5% kw/kw voor de periode januari-maart van dit jaar. Dat is op zijn minst opvallend in een context van wereldwijde groeivertraging en aanslepende brexitonzekerheid. Hoe raar het ook mag klinken, die brexitonzekerheid ondersteunde voor één keer de groei. Veel bedrijven krikten hun productie en vooral hun voorraden op om een buffer te hebben tegen een verstoring van leveringen en handelsstromen in geval van een no-deal brexit. Die voorraadopbouw is in principe eenmalig en zal in het tweede kwartaal minstens ten dele worden afgebouwd. Met andere woorden, de groei nam waarschijnlijk een voorschot. Toch waren ook de andere deelcomponenten van het rapport niet slecht. Zo houdt de Britse consument (0.7% kw/kw) zeer goed stand, ondanks alle kabaal rond brexit. De bedrijven hebben hun investeringen begrijpelijk teruggeschroefd, maar ook deze component was beter/minder zwak dan verwacht. Toch blijft de marktreactie op het rapport zeer beperkt. De markt kijkt vooruit en ziet daar vooral nog veel onzekerheid.

Zo draait de brexitcarrousel van de Britse politiek rustig verder rondjes. De regering van premier May zit nog steeds samen met de oppositie van voorzitter Corbyn. Ze proberen het eens te worden over een kader/aanpak voor brexit wat moet toelaten om het scheidingsakkoord met de EU in het Parlement goedgekeurd te krijgen. Voor de buitenstaander (en de markten) heeft dit veel weg van een schimmenspel. De politieke obstakels blijven immens. Zo zijn er binnen beide partijen uiteenlopende visies over de toekomstige relatie tussen de EU en het VK. Labour stuurt er op aan dat het VK in een douane-unie blijft met de EU. Dat is onaanvaardbaar voor de harde achterban van May’s conservatieve partij die een eigen handelspolitiek wil voeren. Labour is voorstander om het brexitakkoord ter goedkeuring voor te leggen aan de bevolking, iets wat PM May niet wil. Kortom, de onderhandelingen moeten een Gordiaanse knoop ontwarren en dat moet gebeuren via een gemeenschappelijke actie van twee partijen die elkaars politieke rivalen zijn. Zeg nooit nooit i.v.m. brexit, maar het zou ons toch verbazen dat de politieke dominosteentjes nog voor de vakantie op hun plaats zouden vallen.

Tot vorige week gaf de wisselmarkt de onderhandelingen nog het voordeel van de twijfel. Het pond verstevigde en EUR/GBP viel terug tot de 0.85-zone. Deze week is het optimisme alvast bekoeld. EUR/GBP krabbelt terug hoger in de 0.85/0.87 handelsband. Dit onbeslist patroon kan nog een tijd aanhouden. Volgens de toelichting van BoE voorzitter Carney vorige week n.a.v. het inflatierapport, heeft het pond in geval van een ordelijke brexit nog rentesteun te goed. Carney gaf aan dat de markt voor de periode 2019/2022 te weinig renteverhogingen verwacht. Voorlopig is die markt alvast niet onder de indruk van die ‘guidance’ van Carney. Zolang de politieke brexit-impasse voortduurt zijn de handen van de BoE hoe dan ook gebonden. Bovendien is de vraag of de globale economische context eind dit jaar of begin volgend jaar nog ruimte laat voor een renteverhoging. De markt/het pond anticipeert alvast niet op eventuele bijkomende rentesteun.