Centrale banken zetten ‘ultieme’ conventionele en onconventionele stappen
Op zoek naar nieuwe fase ‘out of the box’ oplossingen…
De coronacrisis (en vooral het management ervan) zorgde voor een nieuwe vloed aan acties van centrale bankiers. We gaan niet te veel in op de technische details, maar proberen door het bos de bomen nog even te zien. Over de acties van de Fed hebben we het hier even niet meer. Daarover berichtten we al eerder.
De volgende stap in de ketting van ‘activisme’ van de centrale banken werd laat gisterenavond in gang gezet door de Reserve Bank of New Zealand. Ze verlaagde onverwachts de rente van 1% tot 0.25% en zei de rente daar te willen houden voor de volgende twaalf maanden. De RBNZ gaf ook aan dat ze, indien nodig, bij een volgende stap waarschijnlijk zal overgaan tot aankoop van overheidsobligaties om de liquiditeit te verbeteren, eerder dan de rente negatief te maken.
Ook de Bank of Japan voerde haar steun aan de economie en de markten op. Opvallend, zoals de ECB verlaagde de Bank of Japan haar beleidsrentes NIET. De kortetermijn beleidsrente bleef onveranderd op -0.1% en de centrale bank wil de lange rentes in de buurt van 0% houden. Blijkbaar vreest ook de BOJ dat het verder negatief maken van de rentes meer schade toebrengt aan het vertrouwen in het financieel systeem dan dat het zou helpen om de strikter wordende financiële condities te versoepelen. Om de liquiditeitsverschaffing naar de economie en de markten te ondersteunen gaat de bank haar aankoop van aandelengerelateerde fondsen verdubbelen tot een bedrag op jaarbasis van 12 000 mld yen ($ 112.55 mld). Ook de aankoop van activa gerelateerd tot de vastgoedmarkt wordt opgedreven tot een in verhouding beperkter bedrag van 180 mld yen. De BoJ houdt ook 2 000 mld yen achter de hand om schuldpapier van bedrijven op te kopen. De BoJ zei dat het beleid omtrent de waardering van de yen de verantwoordelijkheid is van het ministerie van Financiën, maar gaf wel aan dat ze ook dit aspect in het oog houdt en de ontwikkeling in lijn moet blijven met de economische fundamenten. Ondanks uitgebreide aankopen van activa (waaronder overheidsobligaties) houdt de BoJ op dit ogenblik wel nog een ‘conceptuele’ scheiding tussen de uitvoering van het fiscale en het monetaire beleid.
Op een crisisbeleidsvergadering verlaagde ondertussen ook de Bank of Korea haar beleidsrente met 0.5% tot 0.75%. Ook de BoK nam verdere maatregelen om het kredietverlening naar bedrijven te ondersteunen.
Al de maatregelen van deze en andere centrale banken vallen binnen het klassiek kader van monetaire ondersteuning in tijden van extreme financiële stress met als eerste doel de liquiditeit op de markten zo goed als mogelijk te ondersteunen
De huidige crisis brengt echter ook steeds meer aspecten van fors verslechterende kredietkwaliteit aan het licht voor bedrijven wiens activiteit stilvalt omwille van de coronacrisis. Dit kredietaspect kan niet (alleen) door de monetaire autoriteiten worden aangepakt. Overbruggingsfinancieringen of andere vormen van garantie moeten in principe geïnitieerd worden door de regeringen, eventueel in tweede orde geflankeerd door de centrale bankiers. Geven de Europese ministers van Financiën nu hun crisisoverleg deze namiddag de eerste aanzet van een meer gecoördineerde aanpak tussen fiscale en monetaire actie (bijvoorbeeld onder de vorm van een Europees crisisfonds/mechanisme?).