Het gaat snel: Amerikaanse 10-j rente rondt kaap van 4.0%

Ze vallen als dominosteentjes, de symbolische niveaus op de rentemarkten. Begin deze week brak de Duitse 10-j rente na een uitgesponnen test boven de kaap van 2.5% (nu al 2.70%). De 10-j EMU swaprente ging met brio boven 3.0% en krijgt de top van 3.40% (oktober) in het vizier. Het is waarschijnlijk een ‘inhaalbeweging’ die nog brandstof in de tank heeft, want de geldmarktrentes gaan er ondertussen vanuit dat de ECB de rente boven 4.0% zal (moeten) verhogen en duwt tegelijk de timing van een mogelijke eerste renteverlaging steeds verder achteruit. Nieuwe reality-check vandaag met de Europese inflatie voor februari. De markt verwacht een maandstijging van 0.5% waardoor de algemene inflatie ondanks een gunstig basiseffect van vorig jaar nauwelijks zakt van 8.6% tot 8.3%. De eerste indicaties uit de lidstaten de vorige dagen suggereren het risico van een opwaartse verrassing.

Ook in de VS, toch nog altijd het wereldwijde monetaire ijkpunt, vielen de voorbije dagen enkele zeer interessante ontwikkelingen op te tekenen. In januari klasseerde markt de aanwijzingen (dots) van de Fed om de beleidsrente minstens tot 5.00/5.25% te verhogen nog als totaal irrealistisch. Dat konden Powell en co niet maken met een economie die balanceerde op het randje van een recessie. Een maandcyclus van economische data verder is het sentiment helemaal omgekeerd. Activiteitsdata geven aan dat, zoals in Europa, de activiteit ook in de VS goed op peil blijft terwijl tegelijk de (diensten)inflatie steeds verder om zich heen grijpt. De markt komt nu tot de conclusie dat de 5.00/5.25% doelzone voor de top in de Fed beleidsrente te laag is. Het wordt moet naar 5.50%+. Dat duwt uiteraard de korte rentes hoger. De Amerikaanse 2-j rente (4.92%) nadert de psychologische kaap van 5.0%. Tot voor kort bleef de lange rente ver achter. De markt was overtuigd dat, als de Fed haar ‘agressieve’ intenties al ten uitvoer zou brengen, ze omwille van de forse groeivertraging snel op haar stappen zou terugkomen. Ook hier is er voortschrijdend markinzicht. Waar de gedachte een maand geleden nog was dat de Fed veel te snel dreigde te gaan, dringt zich de vraag op of Powell en Co niet vroeg waren om het tempo van renteverhoging terug te schroeven van 50 naar 25 bpn. Sommige Fed gouverneurs gaven recent aan dat ze later deze maand opnieuw een stap van 50 bpn overwegen. Daarmee zou de Fed wel toegeven dat ze de inflatiedynamiek heeft onderschat. Gezichtsverlies dus.

 Gisteren ging de Amerikaanse 10-j rente boven de kaap van 4.0%. Interessant, deze beweging werd vooral gedreven door hogere inflatieverwachtingen, niet door een hogere reële rente. Vrij vertaald: de Fed is mogelijk niet doortastend genoeg. Als de Fed niet op haar stappen terugkomt en ook deze maand ‘maar’ met 25 bpn verhoogt, dreigt nu de perceptie te ontstaan dat niet de markt maar de Fed ‘behind the curve’ is. Centrale bankiers (zowel van de Fed als de ECB) waarschuwen een hele tijd dat, als ze nu niet doortastend genoeg op treden, ze later nog veel harder moeten optreden met mogelijk meer negatieve gevolgen voor de groei. Mogelijk worden ze binnenkort verrast dat hun voorspelling waarheid wordt. In dat geval kan een renteverhoging met ‘maar’ 25 bpn later deze maand de opwaartse rentetrend, vooral voor de lange rentes, nog aanwakkeren. We naderen het punt waar het niet langer de markt is die achterblijft op de Fed, maar de markt die de Fed terecht wijst dat ze haar eigen goede raad niet gevolgd heeft. Fasten your seatbelts. Het wordt nog maar eens een boeiende maand voor de rentemarkt.