Franse inflatie stijgt tot cyclische top. Spaanse prijzen lopen ook opnieuw op
(Veel) hoger voor (veel) langer wordt het marktadagio
Inflatie blijft de naald in het kompas: zowel van de markten als van de centrale bankiers. Vandaag publiceerden Spanje en Frankrijk de eerste schattingen van de februaricijfers. Normaal zijn die cijfers slechts een voetnoot in de aanloop naar de EMU-inflatiecijfers die enkele dagen later worden bekend gemaakt (deze mand op donderdag). Niet vandaag.
Franse inflatie steeg met 0.9% m/m en 6.2% j/j. Het cijfer volgens de geharmoniseerde EU-methodologie steeg zelfs 1.0% m/m en klokt daarmee af op 7.2% j/j, het hoogste niveau sinds de start van de reeks. De maanddynamiek toont alvast dat de prijsstijgingen hardnekkig blijven over een groot deel van de aankoopkorf van de Franse consument. Vooral voedselprijzen stegen de voorbije maand opnieuw fors (1.4% m/m en 14.5% j/j), maar ook de prijzen voor goederen uit de verwerkende nijverheid (+0.8% m/m), energie (1.6% m/m) en diensten (0.7% m/m) wijzen op een steeds verder uitdijende inflatiedynamiek. Vorig jaar nam de Franse regering uitgebreide maatregelen om vooral de energiekost voor de gezinnen te temperen. Dat kost(te) veel van de begroting. Bovendien is het hoe dan ook veel moeilijker voor een regering om in te grijpen op een bredere prijsdynamiek voor goederen een diensten zoals die zich nu aandient.
De (timing van) verschillende overheidsmaatregelen zorgt ondertussen voor verschillende patronen in de inflatiedynamiek tussen verschillende Europese lidstaten. Na een aanzienlijke terugval de voorbije maanden (HCPI top van 10,7% in juli tot 5.9% in januari) gaat het ook in Spanje in januari opnieuw de verkeerde kant uit met een maandstijging van 1.0% wat zich vertaalt in een HCPI van 6.1% (in plaats van de gehoopte terugval tot 5.7%). De kerninflatie trekt verder aan van 7.5% tot 7.7%. Voorlopig maakt het Spaanse instituut voor de statistiek nog weinig details bekend, maar vooral de opnieuw hoge maandynamiek geeft aan dat de (onderliggende) inflatiedreiging acuut blijft.
De Franse en Spaanse cijfers zorgen er alvast voor dat de Europese rentemarkten verder gaan met het slopen van belangrijke (technische) niveaus. De korte rentes zijn al enige tijd aan een impressionante reeks van nieuwe cyclische toppen bezig en die zet zich vandaag onverminderd door. (2-j euro swap 3.80%; 2-j Duitsland 3.15%). De geldmarkten schuiven steeds verder op in de richting van een ECB-rentetop van 4%. Ook de lange rentes zetten zich steeds meer in lijn met het (veel) hoger, voor (veel) langer scenario. De Duitse 10-j rente (2.64%) breekt vanmorgen (waarschijnlijk definitief) de weerstand van 2.55%/2.57%. De 10-j EMU swap (3.23%) gaat met brio boven de 3.20%-grens. Eens te meer valt de schade van de hogere Europese rentes voor de beurzen mee. (Eurostoxx -0.2%). Na een moeilijke start in Azië vanmorgen, profiteert de euro minstens tijdelijk van de rentesteun. EUR/USD heeft opnieuw post gevat boven 1.06. Toch even afwachten of deze dynamiek blijft zodra de VS straks in de markt komt.
Figuur - Duits 10-j rente stijgt boven belangrijk technisch niveau. Een nieuw hoofdstuk in het renteverhaal?
